✍? احمد حیدری
شورای نگهبان در انتخابات 1400 بسیاری از کاندیداهای واجد صلاحیت را «احراز صلاحیت» نکرد و مانع حضور آنان در صحنه کاندیداتوری شد. بنا بر گزارشاتی که از گوشه و کنار شنیده میشد، گزارش دروغ و نادرست نهادی امنیتی به جفا و ظلم باعث عدم احراز صلاحیت بعضی کاندیداها شد و رهبری هم بر این ظلم و جفا اعتراض کرد و خواستار جبران از جانب دستگاههای ذیربط گردید. بعد از مطالبه رهبری؛ شورای نگهبان در بیانیهای بیسابقه اعلام کرد: «در بررسیها مجموعهای از موضوعات، مستندات و مدارک مورد ارزیابی قرار گرفته و برخی گزارشهای نادرست در نظریه نهایی شورای نگهبان موثر نبوده است». بنا بر این بیانیه گزارشات جعلی و نادرست به شورا داده شده ولی نظر شورا مستند به آنها نبوده بلکه مستند به مدارک ارزیابی شده دیگر بوده و صحیح است و جبرانی در کار نیست!.
در این روزها هم مصاحبه وزیر سابق اطلاعات منتشر شد که صراحت دارد ردّ صلاحیت مرحوم هاشمی رفسنجانی از جانب آن شورا مستند به گزارش میدانی وی بوده و چون رأی آوری مرحوم هاشمی قطعی بوده و تمام رشتههای کانونهای مورد نظر در 8 سال دوره احمدینژاد را پنبه میکرد، تقاضا شد مانع حضور او در صحنه انتخابات شوند و شورای هم اجابت کرد و صلاحیت مرحوم هاشمی را احراز نکرد!!
امروز بعد از تکذیبهای مکرر سخنگو و اعضای شورا، آقای رهپیک؛ قائم مقام دبیر و از حقوقدانان شورا ضمن اعتراف به گزارش آقای مصلحی به شورا، اعلام کرد: «قبل از تقاضای ایشان شورای نگهبان اطلاعات کافی برای تصمیم گیری درخصوص موضوع داشت و نیازی به حضور ایشان نمیدید لیکن به دلیل تقاضای وزیر وقت و ضرورت احترام به این تقاضا، نظرات وی استماع شد. توضیحات کلی و عمومی بود و تاثیری در مباحث و مبانی تصمیم گیری شورا نداشت.»
جالب است که دست شورا همیشه پر است و هیچکدام از این گزارشهای جعلی و نادرست در تصمیم آنان اثر اصولی ندارد! اعضای شورا قبل از این گزارشات به استناد «مدارک محکم!» تصمیم خود را گرفتهاند از این رو بود و نبود این گزارشها تأثیرگذار نیست. این مدارک مهم و معتبری که شورا را به این تصمیمهای قطعی رسانده که مو لای درز تصمیمشان هم نمی رود، چیست؟
البته آقای رهپیک قائم مقام دبیر[قائم مقام آقای جنتی] اعلام کرد: «اطلاع از بحثهای شورا و نتایج آن برای غیر اعضای شورا میسر نیست» بنا بر این حتی مقامات بالای نظام هم نباید از شورا تقاضای ارائه مستندات را داشته باشند. شورای نگهبان مظهر مقام «بازخواست ناپذیری» خداوند است که در قرآن فرموده: «لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ»(انبیاء/23) خدا در کارهایش مورد سؤال و بازخواست قرار نمیگیرد و این دیگران هستند که بازخواست میشوند. شورای نگهبان در مقامی است که کسی حق بازخواست از او را ندارد علاوه که همیشه این شورا برای کارهایش مستندات محکم و خدشهناپذیری دارد که البته قابل ارائه نیستند و نباید مطالبه شوند!