?آنچه این روزها در خیابان های چند شهر ایران رخ داده، یعنی عصیان مردمِ به جان آمده از ناکارآمدی، نتیجه خوبی ندارد و حاصلش اصلاح امور و بهبود اوضاع نخواهد بود.
?در کشورهایی که نظامات سیاسی شان، سروسامانی معقول تر از ایران دارد، منظر اعتراض و مقصد اعتراض و نتیجه اعتراض قابل احصا یا دست کم قابل برآورد تقریبی است.
?آنجا مطالبه معترضان، «حکمرانی خوب» است که هزینه تحقق آن، استعفای یک دولت، برگزاری یک انتخابات و شکل گیری یک دولت جدید است.
?در نظام های بسامان، آن چیزی که «دولت» خوانده می شود، موجودیت سیاسی ماندگاری است که با تغییر «حکومت» یا قوه اجرایی، گردی بر آن نمی نشیند.
?اما در ایران، محتمل ترین نتیجه اعتراض، بلوای توده بی هدف و رفتار خشماگین دولتی است که ابزار تغییر مسالمت آمیز در آن تعبیه نشده است.
? اینجا حتی الفاظ دولت و حکومت در جای خود قرار ندارند و نامشان عوض شده است.
?بخش ماندگار و پایدارِ سامان سیاسی و کشور، که همه جای جهان نامش دولت است، اینجا حکومت خوانده می شود و بخش اجرایی و دگرگون شونده آن، که همه جای جهان نامش حکومت است، اینجا دولت نامیده می شود!
?معترضان، علاوه بر اینکه، با تاسی به نخبگانشان، این الفاظ جابجا شده را به کار می برند، هنگام اعتراض هم آنها را یکی می انگارند.
?وقتی فریاد «مرگ بر» سر می دهند، انگار مرگ نظم و نظام را سر می دهند نه حذف کاستی ها و ناکارآمدی ها یا حداکثر عوض شدن قوای اجرایی را.
?در چنین فضایی، مطالبه «حکمرانی خوب» ناممکن می شود و اعتراض، معطوف به ویرانگری است.
?دولت و حکومت ایران، در بهار آرامش و اقتدارش، اندیشه و عمل حزبی را عبث شمرد و راهش را سد کرد، وگرنه امروز و در زمستان ناآرامی و فتور، شاید عنان توده به جان آمده در دست شخصیت ها و احزاب شناخته شده ای می افتاد که حتی اگر هم خواستار سرنگونی حکومت (قوای اجرایی) بودند، اقلا به حفظ دولت بعنوان نماینده اقتدار ملی هم می اندیشیدند.
?دریغ از بهاری که همه اش به چهچهه گذشت و دانه ای اندوخته نشد.
?حال که چنین شده است، امروز برای جلوگیری از تباه شدن همه چیز، باید به فضیلت محافظه کاری اندیشید که شاید لگامی باشد بر شورش ترسناک.
?این محافظه کاری، شجاعت زیادی می خواهد که امیدوارم در نخبگان ایرانی، خاصه مخالفان دولت جمهوری اسلامی ایران باشد و نگذارند گوی بلورین میهن از دست دولت بیفتد.
?مقصد پیش روی معترضان انقلاب و اصلاح نیست، شورش و ویرانگری است.