گوشه به گوشه ایران پر است از صندوق های صدقات کمیته امداد.
صندوق هایی که بر روی آن نوشته شده صدقه دادن هفتاد نوع بلا را دفع میکند.
اما حجم بلاهایی که دامن مردم ایران را گرفته از هفتاد نوع بیشتر است.
مردم هنوز هم با خلوص نیت و جهت برطرف شدن بلاها ،اندک داراییشان را در شکم صندوق های صدقات می ریزند.
به این امید که شاید با باز شدن گره مشکلات یک نفر خدا گوشه ی چشمی به ما کند و دفع بلا شود.
شاید هموطن مستمند و فقیری از این صدقات بهره مند شود و بتوان یک وعده ناچیز غذا بخورد.
اما انگار صدقه ای که مردم ایران پرداخت میکنند محل هزینه کرد مهمتری نسبت به داخل ایران دارد.
این صدقات ذره ذره جمع میشود و به غزه و لبنان می رود.
صدقه های مردم ایران در غزه و لبنان هر روز محلی ست برای ضیافت 300هزار نفر از مردم غزه و لبنان.
آنان به لطف جمهوری اسلامی و صدقه های مردم رستگار میشوند و برخوان چرب و چیلی حکومت ایران مهمانند.
سیصد هزار نفر از مردم فلسطین و غزه خیالشان از همه جهت راحت است.
ما صدقه می دهیم آنان خواب و خوراک راحت دارند.
رستگاری را کنار بگذاریم.
راستی از زن جوان زباله گرد شهرستانی چه خبر؟