پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️مجتبى نجفى
فواد اندرابی خواننده و موسیقدان و مهندس احمد ضیا، هر دو را طالبان در اندراب به قتل رساند. احمد ضیا دوستدار شاهنامه بوده. همین قتلها کافی است که بدانید چه بلایی بر سر مردم افغانستان آمده. مصیبتی بر سر انسان، هنر، کتاب و موسیقی.
اگر حاکمیت ملی در ایران داشتیم از اقلیت تحت ستم فارسی زبان افغانستان محافظت میکرد. باز هم تاکید کنم حمایت فقط نظامی نیست و مراد من هم دخالت نظامی نیست که با آن مخالفم؛ منتها ایراد اینجاست که در ایران، سرزمین فردوسی ، حافظ و شعر و موسیقی با سنتهای غنی رقص و آواز تفکر طالبانی به رغم میل اکثریت حاکم است؛ به عبارتی در ایران ما شاهد تبعیض اقلیت بر اکثریت جامعه هستیم.
اگر نبود مقاومت مدنی مردم، طالبان ایران سیطره کامل بر فرهنگ کشور می یافت. اما شکست خوردند چون نمودهای فرهنگی ما از دل تاریخمان آنچنان در جامعه رسوخ کرده که تحمیل چادر سیاه اجباری را شکست داد همچنانکه ممنوعیت موسیقی محلی در عروسیها شکست خورد، همچنانکه تک خوانی زنان به لطف شبکه های اجتماعی شکست خورده و بسیاری موارد دیگر که حاوی یک پیام به طالبانیسم در ایران است: در مبارزه با تکثر جامعه این شما هستید که میبازید. در طول تاریخمان با هنر، قدرت شعر در برابر سلطه فرهنگی مهاجمان خارجی ایستاده ایم. با قدرت هنر اجازه نداده ایم فرهنگ مان نابود شود؛ طالبان ایران هم از نابودی این فرهنگ ملی عاجز مانده اند و در مواردی چاره ای جز تسلیم نداشته اند.
طالبانیسم با هنر سر جنگ دارد و بیشترین زجر را در ایران و افغانستان کسانی که میبرند که با هنر استعلا می یابند و افق ها را میگشایند. تحمل تفکر طالبانی برای اینها دشوار است. همچنانکه قربانیان این تفکر بی شمار هستند. فواد و ضیا تنها دو نمونه بودند…