بخشهایی از حاکمیت به دنبال گرفتن مالیاتهای جدید از مردم هستند که یکی از آنها عایدی سرمایه است.
مانند بسیاری از طرحهای ابداعی مسئولان ظاهر قشنگی دارد ولی در بطن آن مشخص نیست چه بر سر مردم عادی و قشر متوسط میآورد.
برای مثال در این روزگار که یک خانه ۵۰متری بالای یک میلیارد است، صاحب آن سرمایهدار حساب میشود؟!
وقتی قرار است بنا بر مشکلی آن را بفروشد و جابهجا بشود با تورم حاکم در ایران با پول همان خانه نمیشود جای دیگر مسکنی فراهم کرد چه برسد به اینکه بخش عظیمی از آن را مالیات بدهد!
این رویه جیب دولتهای آینده را پرتر میکند ولی اقشار متوسط جامعه را نیز به سمت فقر و فرودستی سوق میدهد.
بخشی از حاکمیت با شعارهای عدالتمحور سعی در همراهکردن بخشی از جامعه با این اهداف دارند ولی پشت آن نیت مبارکی در کار نیست.
برای مثال حاکمیت از درامدهای برخی پزشکان، هنرمندان و غیره مالیات نمیگیرد ولی میکوشد تا از طبقه متوسط که تورم زندگی آنها را مختل کرده به بهانههای مختلف کسب درامد کند!