چند خانواده به منزله ی کل آحاد کشور انتخاب شده اند و دوربین بدون هیچ وابستگی این افراد و خانواده ها با هم نظاره گر زندگی آنان است .
تمامی خانواده ها از هم پاشیده است ، پیر و جوان هم نمی شناسد ، یک خانواده ی مثبت در میان آن ها نمی بینی ، یکی از شخصیت ها در فیلم ، تمام تقصیرها را به گردن ، زاکربرگ، موئسس فیس بوک ، می اندازد .
تمامی تلاش فیلم بر این است که تکنولوژی و بخصوص فضای مجازی و موبایل را عامل این از هم پاشیدگی نشان دهد، همه از هم گریزانند بخاطر فضای مجازی و تنها راه ارتباط و زندگی آرام حذف فضای مجازی و موبایل است ، فیلم رستگاری را در این می بیند و آن را تبلیغ و ترویج می کند.
فیلم پر است از چاشنی ها خیانت ، اپیدمی فیلم های امسال جشنواره ، بزرگ و کوچک هم نمی شناسد ، پدر و فرزند و زن و شوهر نیز ، و این همه تقصیر فضای مجازی و موبایل است .
فیلم تمام کوشش اش برآن است تا اندیشه بخشی از حاکمیت را که تلاش دارد تا فضای اطلاع رسانی را ببندد، تایید کند و این را با سیاه نشان دادن جامعه ایران به نمایش می گذارد .
ناگفته نماند آن چرا نویسندگان ، کارگردان و دیگرعوامل فیلم ، سعی در القای آن دارند مخاطبان در سالن سینما نمی پسندند.