پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️سید قائم موسوی
نخست وزیر عراق؛ مصطفی الکاظمی در رأس هیئتی بلندپایه وارد تهران شد. این در حالی است که قبل تر از آن، در عراق کنفرانسی با مشارکت کشورهای همسایه عراق و فرانسه تشکیل شده بود و شمایی جدی و جدید از مسیر متمایز این کشور برملا شده بود.
سرآغاز این مسیر به برهه ای بر می گردد که عراق به این نتیجه رسید که بایستی برای ایجاد ثبات و بازپس گیری اقتدار منطقه ای خود، از زمینِ بازی بودن در دو هماورد ایران-آمریکا و عربستان-ایران فاصله بگیرد.
در بخش اول عراق به سختی و باظرافت تلاش کرد که ضمن حفظ بی طرفیِ فعال، توازنی متناسب میان سوگیری های خود برقرار نماید. از این رو علیرغم اعتنا به رعایت تحریم های آمریکا علیه ایران، سعی کرد تا جای ممکن روابط با ایران را وارد چالش نکند. هر چند بشدت از کم و کیف نفوذ ایران در عراق کاست. عراق به خوبی فهمیده بود که ثبات عراق همان اندازه که از رهگذر اجتناب از زمینِ بازی بودن می گذرد، مستلزم میانه روی و بازی با هر دو طرف مخاصمه است.
در بخش دوم و با چراغ سبز آمریکایی ها و برای فراهم آوردنِ بستری برای مقدمات برگشت ایالات متحده به برجام به عنوان سکویی برای توافقی همه جانبه با ایران و همچنین از بین بردن تقابل و رقابت عربستان-ایران در خاک عراق، اقدام به میانجی گری بین عربستان و ایران کرده است. تاکنون چندین دور از این مذاکرات انجام شده و سفر امروز الکاظمی در همین راستا می باشد.
برنامۀ الکاظمی برای اعادۀ منزلت و جایگاه منطقه ای عراق دارای ستونهای متنوعی است که محورهای امنیتی-اقتصادی بیشترین اهمیت را دارند. الکاظمی به خوبی واقف است که نیل به این اهداف و بویژه موفقیت در محورهای امنیتی-اقتصادی نیازمند مکانیزم سیاسی است و بر همین اساس است که نهادینه کردن نظم و ثبات در عراق، بدون ثبات و نظم منطقه ای را ابتر می داند. و از آن مهمتر ملاتِ شکل گیری عراق مقتدر نیازمند سرمایه گذاری خارجی و به تبع آن عادی سازی روابط با کشورهای برون منطقه ای است که در قرارداد 27 میلیارد دلاری با شرکت توتال فرانسه دیده شده است.