✍️مجید یونسیان
موضع تند مجلس در برابر بیانیه مشترک گروسی-صالحی و ارجاع سریع آن به قوهقضاییه بازی دو سر باخت است که هم دولت ضرر میکند و هم مجلس.
شاید یکبار دیگر نیاز باشد که مقامی بالاتر پادرمیانی کند و دو قوه مجریه و مقننه را وادار کند که برای حفظ وحدتملی بهجای شاخوشانه کشیدن، با هم گفتوگو کنند و برای معضلی که که بیش از آنکه جناحی باشد، وجهه ملی دارد؛ راهحل درستی بیابند.
به تاخیر انداختن سه ماهه ممانعت داوطلبانه ایران از بازرسیهای سرزده آژانس بینالمللی انرژی هستهای نقض قانون مجلس نیست.
ایجاد چنین تنفسهایی در بیشتر مسائل پیچیده در روابط بینالملل امری معمول است و نوعی دیپلماسی تلقی میشود؛ اما متاسفانه در کشور ما به دلیل فقدان روحیه گفتوگو و نبود وحدت رویه در تشخیص و اجرای راهبردهای منافعملی همهچیز فدای منازعات سیاسی و گروهی میشود.
دولت پیروی سیاست راهبردی رهبر انقلاب که چندی قبل از دولت و مجلس خواستند که برای خنثیسازی و یا برداشتن تحریمها همه توان خود را بهکار گیرند، سیاست احیای برجام را با حفظ منافع و اهداف ملی بهکار گرفت و تاکنون نیز از این سیاست تخطی نکرده است.
سیاست دولت مبتنی بر رفع تحریم است. مصوبه مجلس نیز برای اقدامات راهبردی نوعی حمایت از همین سیاست تلقی میشود. درحالیکه اکنون با این غوغایی که مجلس کلید زده، اینطور استنباط میشود که مجلس با حمایت برخی تندروها خیز برداشته که برجام را به هر شکل ممکن دفن کند.
این اقدام مجلس خلاف رویهای است که تاکنون از سوی رهبر انقلاب بیان شده است. ایشان بهرغم داشتن انتقادات صریح و شفاف از رفتار شرکای غربی ایران در اجرای برجام هیچگاه خواهان دفن و نابودی آن نبوده است.
اکنون بهنظر میرسد که مجلس بهجای تضعیف موضع دولت در دیپلماسی پیچیده و سخت کنونی در کنار دولت قرار گیرد و بر نحوه عملکرد آن در این اوضاع نظارت کند.
دفن برجام، محاکمه دولت، ایجاد آشوب ذهنی و روانی در جامعه نه به نفع مملکت است و نه مورد رضایت مردم و رهبری.
حال چه کسانی از برهمریختگی و تشنج اوضاع کشور سود میبرند؛ موضوع مهمی است که باید تامل بیشتری کرد…