✍?حسین فرزین
آن که صدایش را شاید شنیده باشید، کریمی قدوسی فرمانده اسبق سپاه خراسان است که در چند دوره و از جمله مجلس کنونی بعنوان نماینده مردم مشهد به مجلس راه یافته است. عضو رهبری جبهه پایداری است و آنها که برای فحاشی هایش به ظریف در مجلس پامنبری می خوانند نیز از زنگوله های همین جبهه اند. مجلسی که با کمترین شرکت مردم در شهرهای بزرگ (از جمله در تهران و اصفهان زیر 10 درصد واجدین شرایط رای) در انتخابات سالی که رو به پایان است تشکیل شد و اکنون 10 ماه از عمر آن می گذرد. این مجلس طی 10 ماهی که از تشکیل آن می گذرد یگانه فعالیتش تخریب دولت و کارشکنی علیه آن بوده است. این مجلس کلاهک اتمی می خواهد!
بخش مهمی از جنجال آفرینی ها و کارشکنی های مجلس علیه دولت با این هدف صورت می گیرد که به مردم و راس نظام نشان بدهد اگر رئیس جمهوری همسو و همآهنگ با این مجلس بر سر کار نیآید، چوبی که لای چرخ دنده دولت روحانی است، لای چرخ دنده دولت بعدی هم خواهد بود. این خود یک نوع تهدید رهبری نیز هست تا مبادا چرخشی با هدف جلب مردم به پای صندوق های رای بکند و تن به انتخاب رئیس جمهوری بدهد که دولتی مردمی باشد.
همه اینها در شرایطی است که اکنون کشور ما، زیر فشار اقتصاد تجاری و غیرتولیدی، زیر فشار بلعیده شدن بودجه توسط نهادهای بی خاصیت حکومتی و بالاخره زیر فشار تحریمهای ایالات متحده امریکا در یکی از سخت ترین و دشوارترین شرایط اقتصادی تاریخ خود قرار گرفته است. در این شرایط حداقل کاری که از این مجلس مدعی معیشت مردم بر می آمد آن بود که بودجه نهادهای مذهبی و حکومتی و حوزههای لاکچری علمیه را قطع کند و از سوی دیگر کارتلها و هلدینگهای تجاری- مذهبی مانند آستان قدس، بنیاد مستضعفان، بنگاههای اقتصادی سپاه و گردانندگان اتاق بازرگانی را ناگزیر به پرداخت مالیات کند. در حالیکه در دستکاریهای مجلس استصوابی در بودجه نه از این خبری هست و نه از آن.
از جمله نهادهایی که مجلس می توانست بودجه آن را به نفع معیشت مردم کاهش دهد برای مثال بنیاد به اصطلاح فرهنگی “جامعه المصطفی العالمیه” است که سالانه ۲۵۶ میلیارد تومان بودجه و کمک دولتی دریافت می کند. این جامعه اگر ۵۰۰ مدیر هم داشته باشد که حقوق نجومی دریافت کنند در سال به این بودجه نیاز نخواهد داشت. یا موسسه مصباح یزدی در سال ۲۸ میلیارد تومان بودجه می گیرد. یا بودجه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، یا بودجه بیش از ۳۵۰ میلیارد تومانی شورای عالی حوزههای علمیه، یا نزدیک به ۳ میلیارد تومان بودجه مرکز اسناد انقلاب اسلامی، یا بودجه ۲۲ میلیارد تومانی ستاد احیای امر به معروف که زوری که برای راهاندازی آن در خیابانها می زنند در واقع نه برای احیای امر به معروف بلکه برای افزایش بودجه و بخور بخور بنام آن است! چرا مجلس استصوابی بودجه سازمان تبلیغات اسلامی احمد جنتی و مجمع اهل بیت علی اکبر ولایتی و بنیاد سعدی حداد عادل و موسسه پرتو ثقلین و جشنواره عمار و هیئت رزمندگان و صالحین و ستاد نماز جمعه و جامعه وعاظ و تشکل مداحان و … دهها و صدها موسسه و نهاد مفت خور و بیکاره پرور دیگر را قطع نمی کند و برعکس بودجه آنها را افزایش هم می دهد؟ مضحکتر این که همین بافته خود را نیز رد می کنند.
این است ماهیت مجلسی که مدعی انقلابی بودن است