✍️رستم شجاعی مقدم
استبداد در ایران در دو جهت زیر ریشه دوانده است و قانون اساسی آینده باید راه هر گونه بازگشت استبداد نژادی و خاندانی را مسدود نماید.
۱- فر ایزدی در باستان ایران باوری بوده که وجود داشته است و قرنها با سرنوشت مردم ایران گره خورده است.
۲-خلیفه گرایی قریش و سیادت عرب بر عجم باوری بوده است که اعراب ایرانیان را در معرض آن قرار داده اند و تحت عناوین ارزش گذاری آسمانی بر آداب و رسوم عربی جامعه ایرانی را تحت اثر قرار داده است.
اقتضای ترقی در جهان کنونی خردگرایی، علم ورزی، رقابت آزاد در همه عرصه ها و ایجاد زمینه شکوفائی همه استعدادهای جامعه است و قانون اساسی باید تضمین کننده این مقتضیات زیست شرافتمندانه مردم باشد.
باید و نبایدهای قانون اساسی آینده:
۱- تضمین آزادی تام اندیشه و ابراز اندیشه و آزادی تأسیس نهاد مدنی برای تمام ایرانیان
۲-تضمین آزادی کامل سیاسی و حذف جرم سیاسی
۳- تضمین چرخش نخبگان با تک دوره ای کردن تمامی مناصب حکومتی و اجرایی
۴- تضمین آزادی رقابت درتمام عرصه های سیاسی، اقتصادی، علمی و اجتماعی
۵- نفی هرگونه امتیاز مدام وتبعیض قشری ، قومی، عقیدتی ومذهبی
۶-نفی ومنع هر نوع انحصار در سیاست ، اقتصاد ، علم و …
۷-نفی سیطره حکومت و هر نهاد حکومتی بر روح قانون تحت عنوان تفسیر یا اصلاح قانون اساسی (این حق منحصرا از آن مردم است).
۸- نفی وسلب حق هر گونه اعمال نفوذ و یا فشار از جانب نهادهای غیرمسئول و قید نشده در قانون به عنوان قرار داد اجتماعی
۹- سلب اعتبار و اختیار اجتماعی از هر نهاد غیرعلمی، غیرپاسخ گو و غیرقانونی
۱۰- سلب اختیار و امتیاز فعالیت مالی و اقتصادی درخلاف مصالح ملی وسیاستهای مورد وفاق مردم تحت همه عناوین مذهبی وغیرمذهبی