نگام، سیاسی_ شاید تا حالا بارها از خود پرسیده ایم که سرزمین مادری ما ایران چند هزارسال تمدن دارد، یا تاریخ آن چگونه بوده است، بارها به تمدن و تاریخ کشورمان افتخار کرده ایم و بارها فخر فروخته ایم، سرزمین مادری که هزاران سال تمدن دارد، هزاران خاطره دارد، هزاران داستان و تراژدی در خود جای داده، بزرگان زیادی دیده و دارد، افسران و پهلوانانش مرزها را درنوردیده اند و تا جای جای کره ی خاکی را فتح کرده اند، کورش کبیر داشته و کریم خان زند را به خود دیده است، رستم داشته و آرش ها دارد.
پدرانش نمونه های جوانمردی و عدالت بوده اند، مادرانش الگوی پاکدامنی و نجابت اند، فرزندانش شجاع و پاک سرشت اند، قلبهایی دارند به وسعت سرزمین های پهناور، سرفراز و سرافرازند بخاطر داشتن روح بزرگ و ایمان و پایبندی به مام میهن و وطن عزیزشان.
در طول تاریخ هرگاه سرزمین مادریشان، مور هجوم ددان و غارتگران قرار گرفته، جان فشانی ها کرده اند و قصه ها برای فرزندانشان ساخته اند، تا همه تاریخ بداند که این مردم و سرزمین هرگز وجبی از خاک پاکشان را به ثمن بخص نخواهند داد، اینان شیران بیشه ی رزمند، و مردان روز سخت.
دهن کجان سست عنصر بارها خواسته اند اقیانوس آرام این ملت را با دهان کثیف خود آلوده کنند، اما کور خوانده اند، در خواب خواهند دید این آرزویی که به گور برده اند گذشتگانشان، تا افسران و پهلوانان این سرزمن هستند، تا مادران عفیف و مهربان همراه این مردان شجاعند، تا دعای خیر پیران و عارفان این سرزمین همراه و پشتیبان جوانان غیور و جوانمردش است، گزندی به این مرز و بوم نخواهد رسید…
اما جای چند گله و شکایت باقی است، مردمی اینچنین غیور و سرافراز، مردمی اینچنین پا به رکاب، مردمی اینچنین مهربان و توانمند، سرزمینی به این وسعت، خاکی به این ارزش، و منابعی به این غنائت، سرمایه های این کشور عزیز هستند، چرا باید در تمام مشکلات مردم پشتیبان مسئولین و مدیران باشند، اما دریغ از یک جان فشانی از طرف مسئولین، اما حیف از انجام وظیفه ایی ساده، کجایند وکیل الروعیاها تا قدر این مردم را بدانند؟؟؟؟
در طول این چهل سالی که از عمر نظام جمهوری اسلامی میگذرد، در تمام عرصه ها و مشکلات، مردم تا پای جان وفادار بوده اند و خدمت کرده اند، در سالهای جنگ جوانانشان را تقدیم کرده اند، با فقر دست و پنجه نرم کرده اند، زیر بار مشکلات کمر خم کرده اند، اما کمر نشکسته اند، از همه خواسته های خود گذشته اند تا انقلاب به خواسته هایش برسد، اما وظیفه ای مسئولین چه بوده است و چه کرده اند در قبال این همه برزگی؟؟؟؟
طبق گفته ی خود سران و مسئولین نظام در این چهل سال اغلب نخست وزیران و رئیس جمهور های منتخب، یا دزد بوده اند یا فتنه گر بوده اند یا احمق و…. پس کاری بجز خیانت صورت گرفته است؟ اگر گرفته است به مردم بگویید؟
اگر خطا کردید، مانند انسانهای جوانمرد عذرخواهی کنید، تا بخشیده شوید، اگر توان ندارید دست یاری به سوی مردم دراز کنید تا باز به شما یاری رسانند، اما دریغ از یک جو انسانیت و شرف…دریغ از مثقالی انصاف و انسانیت….دریغ از ذره ای جوانمردی و کرامت…. هرچه که بوده تا الان بی انصافی بوده و ناعدالتی…این مردم شریف لایق بهترین ها هستند نه بدترین ها، همین مردمی که در مقابل ددان و دشمنان این مرز و بوم مانند شیر ایستاده اند و بارهای بار نیز در این سالها جواب یاوه گویی هایی، مانند تراپ و برخی از سران عرب وحشی که هنوز بویی از انسانیت به مشامشان نخورده است ایستاده اند و تودهنی ها محکمی زده اند، روزی صبرشان به سر خواهد رسید و انتقام خائنین به این مرزوبوم را خواهند گرفت بترسید از آن روز که دیگر کاسه صبر این ملت لبریز شود…
به فرمودهمولای متقیان علی(ع)
الملک یبقی مع الکفر ولایبقی مع الظلم
دولتهای کافر باقی می مانند اما دولت کفر پابرجانیست و رفتنی است
و به قول سنایی عزیز:
بازدیدم که ظالمان بودند
در جهان هفتهای نیاسودند
زانکه او ظالم و مسلمان بود
خلق، عاجز، خدای ناخشنود
چشم دل بازکن زروی یقین
ظلم حجاج (و) عدل کسری بین
این یکی کافر و پسندیده
وین مسلمان ولی نکوهیده
ظلم از هرکه هست نیک،بد است
وانکه ار ظالم است نیک بد است
هر کجا عدل روی بنمودست
نعمت اندر جهان بیفزودست
هر کجا ظلم رخت افکنده است
مملکت را زبیخ پرکنده است
عدل بازوی شه قوی دارد
قامت ملک مستوی دارد