سهراب سهیلی
مقامات ایران سرانجام اعتراف کردند که ایران به علت تحریم
نمی تواند در قبال دادن نفت و گاز
و یا سایر محصولات دلار و یا یورو بگیرد
پس ناچار است یا کالا بگیرد و یا پولی غیر از دلار
هنوز ساز وکار معاوضه یورو به جای دلار عملی نشده است
دولت عراق هم نمی تواند دلار به جای گاز و یا برق به ایران تحویل دهد
بنابراین یا دینار و یا کالا می دهد
یعنی ما گاز و برق می دهیم و چیزی که نیاز داریم تحویل می گیریم
نمی دانیم مبادله گاز با دینار چه ارزشی دارد؟
آیا دینار پول ارزشمندی است که می شود با این پول با سایر کشورها تجارت کرد؟
به نظر می رسد دینار وضعیت خیلی بهتری از ریال ایران نداشته باشد
بنابراین تجارت با دینار مشتری نخواهد داشت!
می ماند مبادله کالا به کالا
یعنی گاز و نفت و برق می دهیم، مواد خوراکی وارد می کنیم
این وضعیت تنها در موقع “بحران” رخ می دهد
یعنی کشورها حق معامله با دلار ندارند، تنها می توانند کالا تحویل بگیرند
درست مثل قرن ها پیش که جو می دادند و گندم تحویل می گرفتند
اکنون ایران ما هم به روزی رسیده است که
ناچار است به روش های قدیمی و سنتی تجارت متوسل شود
آیا چین و روسیه و سایر کشورهای اروپایی با گرفتن کالای ایران
دلار و یا یورو تحویل می دهند؟
اگر بین حرف و عمل اروپا و چین و به ویژه روسیه یک تناسب و توازنی برقرار بود
الان وضعیت کشور بحرانی نبود
اکنون کارگر و معلم و مغازه دار و تاجر و سایر قشرهای مردم
از فرط گرسنگی و فقر به خیابان ها می آیند
گویی که از جانشان ترس و ابایی ندارند
نگام ، ناگفته های ایران ما