پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️ حبیب رمضانخانی
تابستان ۱۴۰۰ که با چاشنی تحریم، خشکسالی و کرونا در هم آمیخته در تلاقی با چند دهه مدیریت غلط و ناکارامد، نهایت ترکیب وحشتناکی را به هم زده که منتهی به چالش ها و بحران هایی گشته که امروز صدا و اعتراض اکثریت مردم جامعه را برانگیخته است.
عقب افتادن واکسیناسیون عمومی کرونا و رسیدن پیک پنجم و نوع خطرناک آن، در کنار قطعی برق و آب در گرمای شدید، مخصوصا در استان های جنوبی، وضعیت آشفته و ناامیدکننده ای را باعث شده است.
مسئولین تحریم و مشکلات اقلیمی را عامل اصلی این مشکلات قلمداد کرده و با شانه خالی کردن از قبول تقصیر، سعی در دادن وعده ها و رفع و رجوع آن در آینده دارند.
مردم ولی سهم دولت و مسئولین را برجسته دانسته و مدیریت ناکارآمد و طرح های غلط آن ها را عامل اصلی وضعیت امروز می دانند.
اینکه سهم کدام مورد در به وجود آمدن وضعیت امروز پررنگتر هست، آمار و ارقام بایستی تعیین کنند و کارشناسان امر نظر دهند، ولی آنچه عیان است، در سال های اخیر که مشکلات بروز کرده و هنوز تبدیل به چالش و بحران نشده بود، با وجود هشدار مردم و دلسوزان، مسئولین یا به وعده و شعار حواله داده، یا با ظاهرسازی و فرافکنی اقدام موثری انجام ندادند که در ادامه به چند مورد از این نوع مدیریت ها که سطحی بودن و عوامفریبی ویژگی بارز آن هاست، اشاره خواهیم کرد:
۱. چند سالی هست که با نزولی شدن آمار زاد و ولد، هشدارها برای منفی شدن جمعیت در آینده و تبدیل شدن به تهدیدی بزرگ جدی گشته است. اکثر کارشناسان عامل اصلی این چالش را، مشکلات اقتصادی و معیشتی می دانند که منجر به کاهش تمایل به ازدواج و فرزندآوری شده است. ولی مسئولین به جای تلاش برای جذب سرمایه گذاری و اختصاص بودجه برای رونق تولید و افزایش اشتغال و بهبود معیشت، یک روز از سایت همسریابی «همدم» رونمایی می کنند، روز دیگر هدف و پیام محرم امسال را در انگیزه دادن به جوانان برای کار جهادی در جهت افزایش جمعیت توصیه کرده و دیگر روز عملا نسخه چند همسری را پیچیده و تبلیغ می کنند!
۲. نزدیک ۱۷ ماه از شروع چالش کرونا در کشور می گذرد. یک سال آن را مشترک با تمام دنیا در رعایت اصول بهداشتی و تعطیلی کسب و کارها همراهی کردیم. هرچند برخلاف باقی کشورها، تسهیلاتی دریافت نکرده و با کمبودها کنار آمده و دم نزدیم. اما از چند ماه پیش که واکسیناسیون در بیشتر نقاط دنیا با سرعت دنبال شد، مسئولین ابتدا از ورود برخی از واکسن ها مخالفت کردند. در ادامه از بهمن ماه تولید انبوه واکسن داخلی را وعده داده و بر واکسیناسیون عمومی از اردیبهشت ماه تاکید کردند. اما آنچه امروز رخ داده، از تولید انبوه واکسن داخلی همچنان خبری نیست، پیک پنجم ویروس کرونا گسترده شده و همچنان در واکسیناسیون بالای ۶۸ سال درمانده ایم. در حالی که در همسایگی ما، بیشترشان با واردات واکسن، بخش اعظم جمعیت خود را واکسینه کرده اند.
۳. سال هاست کارشناسان در مورد برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی و شیوه کشت غلط محصولات کشاورزی هشدار می دهند. نهایت امروز اکثر مناطق کشور را درگیر در بحران کم آبی دیده و فرونشست زمین و نابودی مراتع و جنگل ها به شکل فاجعه آمیزی بروز کرده است. ولی در این سال ها مسئولین آن را نادیده گرفته و همچنان برای رسیدن به آمارهای خودکفایی خود برای برداشت هر چه بیشتر آب، تسهیلات داده و تلاش می کنند. برای همه چاه های غیرمجاز در یک فقره مجوز داده و ورود دام به جنگل با نام اشتغال زایی را قانونی می کنند. برای رفع مشکل کم آبی شهرهای کویری و عمل به وعده ها برای استقرار صنایع سنگین آب را از سرچشمه ها منتقل و نواحی جنوب غربی و خوزستان را اینگونه به مصیبت کم آبی گرفتار می کنند. حالا نیز که اعتراض مردم را می بینند، اختصاص بودجه برای خرید تانکر برای آب رسانی و توصیه به مردم برای کاهش مصرف را تنها برنامه خود می بینند.
می توان این مثال ها را تا صدها مورد برشمرد. اما وقتی از مدیریت صحبت می شود، باید خروجی طوری رقم بخورد که مردم نتایج ملموسی را دیده و رضایت از اداره امور داشته باشند. اینکه برای مدیریت بازار گوشت، توصیه به نخوردن کنیم، به جای حل مشکل فرار مغزها، با تغییر واژه آن را خروج تحصیلکرده ها بنامیم، برای خاموش کردن آتش مراتع از مردم بومی و بیل و دبه بهره بگیریم، برای بالا بردن آمار اشتغال میانگین ساعات هفتگی را دستکاری کنیم و…. این نه مدیر با آن تشکیلات می طلبد و نه تخصص و حقوق های نجومی! امروز کشور به مدیرانی نیاز دارد تا با تقدم تخصص بر تعهد، خارج از قید و بندهای ایدئولوژیک و منافع حزبی و گروهی بر اساس شایسته سالاری ارتقا یابند و با قوانین مدون و شفاف با کارنامه روشن کار کرده و وطن دوستی و نفع جمعی را الویت دهند.