عیسی سحرخیز
نمی خواهم زیاد خوش بینی به خرج دهم و پیش بینی کنم که سرنوشت ترامپ چون همتای پوپولیست ایرانی اش احمدی نژاد خواهد بود و چراغ بخت و اقبالش خیلی زود پِت پِت خواهد کرد و خاموش خواهد شد، اما نتایج قابل پیش بینی انتخابات آمریکا را به فآل نیک می گیرم و ابراز امیدواری می کنم که با همت نمایندگان منتخب شجاع دو کشور دوره جدیدی در روابط ایران و آمریکا شکل گیرد.
گام اول برای رسیدن به این هدف می تواند ارسال پیام های تبریک فردی یا جمعی نمایندگان ملت ایران به همتایان آمریکایی خود، به ویژه اعضای حزب دموکرات باشد که اغلب حامی برجام و مخالف اعمال تحریم های اقتصادی علیه دولت و ملت ایران هستند.
درست است که جمهوریخواهان هنوز در سنا دست بالا را دارند، اما علاوه بر کمرنگ شدن نقش شان در مجلس نمایندگان و کنگره آمریکا، می توان پیش بینی کرد که چون اقتدارگرایان و محافظه کاران ایران که پس از شکست سنگین در انتخابات خیلی زود از احمدی نژاد تبری جستند، اغلب آن ها نیز در دو سال آینده، هر روز بیشتر از ترامپ و سیاست های نژادپرستانه و جنگ طلبانه او دوری گزینند.
ایران ستیزی بخشی از این سیاست ها خواهد بود، به ویژه اگر نمایندگان مجلس ایران بتوانند با کارت های خود خوب بازی کنند و به موقع دست دوستی به سوی همتایان آمریکایی خویش به ویژه دموکرات ها دراز کنند.
باید توجه داشت که مجلس نمایندگان آمریکا در دوره آینده شرایط منحصر به فردی خواهد داشت که در تاریخ این کشور بی نظیر است؛ سطح بالای زنان نماینده، حضور نمایندگان مسلمان، ورود آمریکائیان بومی ( سرخپوستان) و…
فرصت مشابهی، در دوران اصلاحات، در زمان اقتدار مجلس ششم فراهم بود، اما متاسفانه به دلایل گوناگون فرصت سوزی شد و منافع ملت ایران فدای دشمن ستیزی های آمرانه سران جمهوری اسلامی گردید.
اما این بار نمایندگان شجاع ملت نباید به ایفای نقش “وکیل الدوله” و “وکیل الحکومه” تن دهند و چون مقلدان گوش به فرمان و افراد بله بله قربان گو، برای هر کاری از بالا دستور بگیرند و به هر فرمان فراقانونی تمکین کنند.
آنان برای دستیابی به این هدف و نشان دادن استقلال و اقتدار خود، لازم است از همین امروز به صورت فردی یا جمعی پیامهای تبریک خود را ارسال و آمادگی خویش را برای دیدار و انجام گفت و گوهای بدون قید و شرط در سطح نمایندگان ملت های ایران و آمریکا اعلام کنند- نقش اعضای فراکسیون زنان مجلس می تواند از دیگر نمایندگان پررنک تر نیز باشد.
اعضای “خانه ملت” می توانند یک گام پیش تر بگذارند و بر این نکته تاکید داشته باشند که آن دوره که نمایندگان مجلس ششم، از جمله رئیس در حصر آن، شیخ مهدی کروبی مجبور بود به صورت غیرمستقیم در کتابخانه مرکزی نیویورک یا … با همتایان آمریکایی دیدار کند گذشته است، و آن ها حاضرند در هر شهر و کشوری با همتایان آمریکایی خود ملاقات کنند، حتی بهتر است پیشنهاد دهند که دور اول گفت و گوهای رسمی در “تهران” برگزار شود.
نگام ، ناگفته های ایران ما