سهراب سهیلی
مردم ایران چه در جنگ تحمیلی ۸ ساله
و چه پس از جنگ همیشه سپر بلای حاکمیت بوده است.
یقینا جنگ تحمیلی با خون شهدا و رشادت های صدها هزار جانباز و آزاده
بهترین سندی است که این انقلاب وامدار مردم است.
اما حکومت به وقت سختی از مردم استفاده می کند
اما به وقت آسانی به مردم بی توجهی می کند.
اختلاس های میلیاردی و رانت های بی شمار
به پول و سرمایه تعدادی اندک که هزینه ای برای انقلاب ندادند افزود
اما به همان میزان سفره میلیون ها نفر از مردم
که هیچ چیز نمی خواهند به جز یک زندگی معمولی و بی دغدغه، خالی شد.
زمانی که اتحادیه اروپا و امریکا ایران را تحریم کرد
هزینه اصلی را مردم دادند.
اگر جنگی صورت می گرفت باز هم این مردم بودند که از وطن دفاع می کردند
وگرنه آن آقا زاده اگر اهل دفاع کردن بود که اختلاس نمی کرد و رانت خور نمی بود.
جنگ قریب الوقوع می بود، اگر برجام امضا نمیشد.
اکنون نیز مردم باید تحمل کنند و همراهی کنند با بی تدبیری شما.
تحریم های امریکا را تحمل کنند یا اختلاس و بی سیاستی شورای نگهبان را؟
تحریم های ویرانگر امریکا که همیشه بوده است
ایرانیان عادت کرده اند به تحریم
اما نکته اساسی پاس دادن توپ مشکلات داخلی به زمین امریکا
و ریشه داخلی مشکلات را خارج از ایران دانستن است.
“شعار معنادار دشمن ما همین جاست الکی میگن امریکاست”
خود گویای عدم اعتماد مردم به حاکمیت است.
جیب مردم ایران بسی پیش از امریکا
توسط بخشی از مسئولان حاکمیت تحریم شد.
نگام ، ناگفته های ایران ما