مقتدی صدر: پیروزی ما در انتخابات عراق خیلیها را ناراحت کرد / آنها که ناراحت شدهاند، پستها را بگیرند و وطن را برای ما بگذارند / از ادامه اصلاحات کوتاه نخواهیم آمد
مقتدی صدر، رهبر جریان صدر عراق در توئیتی اعلام کرد: پیروزی ما در انتخابات پارلمانی بسیاری را ناراحت کرد. برای شما دعا میکنم. ما به اصلاحات ادامه میدهیم و هرگز کوتاه نخواهیم آمد.
وی نوشت: اما به آنهایی که ناراحت شدهاند میگویم که کرسیها و پستها را بگیرید و وطن را برای من بگذارید. سلامتی و امنیت عراق وظیفه من است.
انتخابات پارلمانی عراق 12 مه برگزار شد و براساس نتایج ائتلاف سائرون وابسته به جریان صدر بالاترین کرسیها را به خود اختصاص داد.
کسی پیشبینی نمیکرد جریان صدر پیروز انتخابات شود
قزوینی غرابی تحلیلگر مسائل عراق گفت :تا پیش از برگزاری این انتخابات پیشبینی میشد جریان الفتح به عنوان بخشی از جریان وابسته به حشدالشعبی آرای زیادی را کسب کند که این مساله به دلیل پیروزی گروههای مقاومت علیه جریان تروریسم تکفیری داعش بود و در این چهارچوب هم دیدیم که این جریان نیز آرای زیادی را توانست در این انتخابات کسب کند.
وی با بیان اینکه غافلگیری سوم نتایج به دست آمده مربوط به جریان النصر به رهبری حیدر العبادی، نخستوزیر کنونی عراق است، خاطرنشان کرد: پیشبینی میشد جریان وابسته به حیدر العبادی به دلیل موفقیتهایی که در طول این مدت داشته است آرای زیادی را کسب کند اما آرای به دست آمده مطابق با پیشبینیها نبود. در مجموع، چهارمین دوره انتخابات مجلس عراق را میتوان دوره شگفتیها و پر از تحول قلمداد کرد.
نقش موثر ایران، عربستان، امریکا و بریتانیا در تعیین نخستوزیر عراق
قزوینی غرابی نقش قدرتهای منطقهای را در تعیین نخستوزیر مهم و تعیینکننده دانست و گفت: هر کدام از کشورهای منطقه از جمله ایران، عربستان و کشورهای موثر در منطقه مانند امریکا و بریتانیا ممکن است افرادی را مدنظر داشته باشند تا از طریق انتخاب آن فرد، بتوانند منافع خود را بیشتر تامین کنند.
وی با اشاره به شخصیت حیدر العبادی اظهار داشت: به نظر میرسید حیدر عبادی پس از پیروزیهای چشمگیر نیروهای مسلح عراق به رهبری وی علیه گروههای تروریستی و داعش داشتند و همچنین ناکامی جداییطلبان اقلیم کردستان عراق و مواجهه خوبی که وی با مسئولان کردستان عراق داشت و البته موفقیتهای دیگری که نخستوزیر عراق در عرصههای مختلف به دست آورد، رای چشمگیری را کسب کند و بتواند دولت دوم خود را تشکیل دهد ولی تحولات کنونی و پیروزیهای چشمگیر و غیرقابل انتظار دیگر موجب میشود که از نخستوزیری مجدد او سخن نگفت.
“مقتدی صدر” احمدی نژاد عراق است!
عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان در یادداشتی درباره نتیجه انتخابات عراق نوشت:
مقتدی شخصیتی ویژه دارد که قضاوت درباره وی به راحتی امکانپذیر نیست. چندوجهی بودن مشی و شخصیت وی نه بر اثر تدبیر، که جزو شاکله شخصیتی وی است.
او کلکسیونی از تضادها و افراط و تفریط است. از جهت تجمع تعارضات، چندگانگی شخصیتی، تعاملی و رفتاری بسیار شبیه مصدق یا احمدی نژاد ماست.
مقتدی نماد افراط و تفریط است و اصولاً از تعادل برخوردار نیست. او در کسوت روحانیت یکباره در هیبت ناسیونالیست ظاهر میشود. او با لباس پیامبر به سوی کمونیستها دست دراز میکند. او در عین فرهنگ طلبگی ابایی ندارد که به مرجعیت شیعه هم بتازد.
او ممکن است چند ماه در قم ساکن باشد، اما سر از ریاض و قاهره و اربیل درآورد. او ضد امریکایی است، اما جریانات جهادی عراق را که با امریکا میجنگند هم قبول ندارد. یک روز بر تمایز خود و اطرافیان با همه تأکید میکند و یک روز بر لزوم وحدت و پذیرش همه جریانات عراقی در کنار هم سخن میگوید. اما با مذهبیون- که سالها در کنار هم با صدام مبارزه کردهاند- ائتلاف نمیکند، بلکه سکولارها و کمونیستها را ترجیح میدهد.
او علیه ایران و حتی آیتالله سیستانی بهرغم «تک مرجعی» بودن مکتب نجف میتازد تا ناسیونالیست جلوه کند، اما همزمان در قم به دستبوس مراجع ایرانی میآید. او در اوج درگیری دولت عراق با داعش مشغول درگیری با دولت بود و بار مضاعفی را بر آن تحمیل میکرد.
نیروهای نظامی وی در شهرک صدر بغداد رژه مسلحانه برگزارکردند اما در قالب سازمان اختصاصی هیچگاه مقابل داعش نایستادند (ممکن است افرادی از وی به صورت شخصی به حشدالشعبی پیوسته باشند).
او خود را وارث و خونخواه مرحوم پدر و عموهای شهید میداند، اما گویی در علمای شهید عراق هم طبقهبندی قائل است و شهدای خود را نسبت به شهدای دیگر حوزه علمیه نجف برتر میداند.
او گاهی منتهیالیه عوامگرایی است و گاهی منتهیالیه روشنفکری. گاهی محور اختلافات در عراق است و گاهی میخواهد محور وحدت باشد. او نه به کسی تکیه میدهد و نه کسی میتواند او را تکیهگاه قرار دهد. او نه مخالف ایران است و نه با ایران دشمنی دارد.
او میخواهد دیده شود. جوان است و جویای نام. در جامعه عوامزده عراق و در حالی که بحرانهای مختلف درونی این کشور را درگیر کرده و منجی و اسطوره طلب میکند، او به میدان آمده است.
اگرچه او به تنهایی قادر به تشکیل پارلمان نیست، اما ترجیح میدهد ائتلاف خود را خارج از تحالف شیعه قرار دهد. اگر قدرت را در اختیار گیرد تردیدی نداشته باشید که نماد حماسه و فاجعه ملی در عراق خواهد بود.
او اکنون مدعی پرچمداری عدالت و مبارزه با فساد است اما با صراحت در لباس روحانیت بر به قدرت رسیدن تکنوکراتها اصرار دارد. او تعامل با خارج از مرزهای عراق را متفاوت از سیاست دولت قرار داد تا جذاب و متفاوت باشد.
او کلاً میخواهد با همه و از همه متمایز باشد. او نیاز به هل دادن ندارد، چون در نقطه تعادل نایستاده است. مقتدی با همه تراژدیهایش نباید طرد شود. او فقط تاکنون یک ضدامریکایی ثابتقدم بوده است.
هدف او از دیدار با بن سلمان خودفروشی نبود، عراق را هم نمیفروشد. فقط خواست بگوید من خارج از دو قطبی ایران- عربستان قرار دارم و بازیکن آزاد هستم.
او احمدینژاد عراق است با همه محاسن، معایب، تضادها و تعارضها. او جمع اضداد است. منتظر باشید گذر زمان را ببینید.