مکارم شیرازی چهارشنبه 5 آبان 95 در درس خارج خود گفت: «تا گناه کسی در محکمه اسلامی ثابت نشود نقل آن، ولو به صورت احتمال، گناه کبیره است؛ چیزی که ممکن است بعدا دروغ آن اثبات شود. البته اگر راست هم باشد باید در محکمه ثابت شود و حتی اگر ثابت شود نباید به رواج گناه دامن بزنیم.» [1] اشاره او به پرونده سوءاستفاده جنسی سعید طوسی (محمد گندمنژاد طوسی)، قاری معروف قرآن، از کودکان است. گویا او از انتشار اخبار مربوط به این پرونده ناخشنود است و انتظار دارد افکار عمومی به آنچه شنیده اند توجهی نکنند.
این مرجع تقلید شیعه برای پایان دادن به ماجرای قاری متجاوز، دست به دامن آیات و روایات شده تا با ترساندن مردم از مجازات اخروی شایعه پراکنی و اشاعه فحشا، آنان را از این کار بر حذر دارد. از جمله به شأن نزول آیه افک در سوره نور اشاره کرده و گفته است: «برخی منافقان یکی از همسران پیامبر را متهم کردند که از جاده عفت بیرون رفته و آن را در مدینه شایع کردند و منافقان نیز فرصت را مغتنم شمرده و گفتند کسی که همسرش اینچنین باشد آیا میتواند پیامبر باشد. به همین مناسبت ۱۸ آیه نازل شد و نیت منافقان را فاش کرد و ماجرا را شرح داد.»
این روحانی شیعه تلویحا ماجرایی که برای همسر پیامبر اسلام رخ داده را به آنچه سعید طوسی مرتکب شده پیوند زده و با این تشابه سازی در صدد برآمده قاری محبوب رهبری را از هر عمل ناپسندی مبرا کند؛ البته که پیوندی سست است. مدت هاست پرده از ماجرای سوءاستفاده قاری قرآن از کودکان برافتاده و آنچه در خفا بوده برملا شده است؛ داستانی که پیش از این برای قربانیان پرونده تلخ بوده، امروز کام متجاوز را بسیار تلخ کرده است. تا آن جا که گفته است: «من در ایران دیگر حیثیتی برایم نمانده.» [2]
پرونده سوءاستفاده جنسی قاری قرآن از چند سال پیش در نهاد قضائی جمهوری اسلامی گشوده شده. هرچند با توجه به حمایت پشت پرده رهبر و نهادهای حکومتی از سعید طوسی، معلوم نیست سرنوشت خوبی پیدا کند. حالا آیت الله با عجله به تیم متجاوزان پیوسته و بر طبل حمایت از آنان می کوبد.
مکارم در ادامه هشدار داده است: «کسانی که دوست دارند کارهای زشت اشاعه پیدا کند و شایعهسازی میکنند عذابی الیم در دنیا و آخرت خواهند داشت. الان یکی از این بلاها همین شایعهسازی و شایعهپراکنی است. در حالی که یکی از توطئههای شیطان است و دو عیب بزرگ دارد. اول اینکه آبروی افراد از بین میرود و از کاه، که گاهی کاهی هم در کار نیست، کوه میسازند و دوم اینکه در جامعه اختلافافکنی میکنند.» صرف این سخنان می تواند دعوت به امری اخلاقی و پسندیده باشد اما آنچه گفته های آیت الله را مضحک می کند همراهی همواره او با حکومت است. به یاد بیاورید پیامی را که او پس از فوت آیت الله منتظری صادر کرد و نتوانست پیام رهبرش را لبیک نگوید.
نزدیک 40 سال از استقرار جمهوری اسلامی میگذرد و فساد مالی و اخلاقی طبقه حاکم، فقر، بی عدالتی، تزویر، دروغ گویی، دورویی و انواع و اقسام بدرفتاری ها و کج خلقی ها بیداد می کند. در این شرایط مکارم شیرازی و دیگر مراجع حکومتی فقط زمانی به زبان می آیند که اوضاع خویش را بداحوال ببینند. استاد فقه شیعی ادعا می کند نگران «دامن زدن به رواج گناه» است اما انواع و اقسام گناهان و به تعبیر حقوقی جرائمی که حکومت مرتکب میشود را نادیده می گیرد. برخورد فله ای و بی پایه و اساس با زندان سیاسی و عقیدتی و صدور احکام بی رویه و خلاف قانون برای آنان، فساد افسارگسیخته مسئولان جمهوری اسلامی، شیوع فقر و حاشیه نشینی، بی توجهی حکومت به بحران کم آبی و خشکسالی و در نهایت وضع زیست مردم و دیگر مصائب اجتماعی در نظر مکارم و امثال او جایی ندارد.
جدای از همه این ها مکارم شیرازی به روشنی با «گناه» اعلام کردن انتشار اتهامات قاری نزدیک به بیت رهبری، دستاویزی برای برخورد قضائی با خانواده شاکیان در اختیار نهادهای مسئول قرار داده و تلویحا مجوز شرعی برخورد با شاکیان را صادر کرده است.
——————–
1- واکنش آیتالله مکارم شیرازی به برخی شایعهپراکنیها | ایسنا.
2- سعید طوسی در گفتوگو با صدای آمریکا: دیگر حیثیتی برایم نمانده است | صدای آمریکا فارسی.