پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️فرهاد قنبری
حسن روحانی پس از شنیدن طعنه های فراوان و به جان خریدن مسئولیت تمام مشکلات و بحرانهای موجود در کشور، کلید دفتر خود را به ابراهیم رئیسی واگذار کرد. درمورد عملکرد ضعیف دولت روحانی، ناکارآمدی دولت، فساد اقتصادی نزدیکان رئیسجمهور و خانوادهٔ اعضاء کابینه، عدم عمل به [حتی به یک دهم] تعهدات، بی توجهی به شعارهای انتخاباتی و.. بارها و بارها در هر جمع و نشست و گروه و کانال تلگرامی و دیگر صفحات شبکههای اجتماعی گفتهایم، اما از این دریچه هم بنگریم که روحانی چه میراثی برای جامعه و رئیسجمهور آینده بر جای میگذارد.
۱- اعلان شفاف میزان بودجه دریافتی تمام نهادهای سیاسی و مذهبی.
دولت روحانی برای اولین بار به صورت شفاف تمام صفحات لایحهٔ بودجه را در شبکهٔ اجتماعی در مقابل دیدگان مردم قرار داد. مسئلهای که عصبانیت بسیاری از نهادهای محافظهکار را بهدنبال داشت. بیشک هر میزان این شفافیت درآمدها و هزینههای کشور بیشتر باشد مردم و رسانهها بهتر میتوانند از مسئولان تقاضای پاسخگویی داشته باشند، کما اینکه همان بحثهای مطرح شده باعث شد برای اولین بار آقای سید حسن خمینی و حداد عادل و چندی دیگر توضیحاتی در مورد بودجههای اختصاص یافته به نهادهای تحت مدیریت خود ارائه دهند و این مسئله در نوع خود بیسابقه بود.
۲- دولت روحانی نشان داد که بهصورت علنی میتوان «مرگ بر رئیسجمهور» گفت و او را به وطنفروشی و خیانت متهم کرد و انواع و اقسام فحاشیها را روانه او کرد و در عمل با هیچ مشکلی مواجه نشد. این مسئله در دولتهای بعدی نیز ادامه خواهد یافت و مردم نقد به رئیسجمهور را حق طبیعی خود قلمداد خواهند کرد.
۳- محافظهکاران طی این هشت سال پس از هر حادثهٔ طبیعی و غیرطبیعی اعم از زلزلهٔ کرمانشاه و سیل لرستان و ترور سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی و ویروس کرونا و… دست ظریف و حسن روحانی را میدیدند. این مسئله مختص به دولت روحانی نخواهد ماند و مردم در دولتهای بعدی نیز در پس هر اتفاقی رئیسجمهور و دولت را مقصر خواهند دانست.
۴- روحانی بهطور بسیار مشخص تفاوت میان شعار و عمل رئیسجمهور را برای مردم عیان کرد.
۵- روحانی بار دیگر مضرات نظام سیاسی رانتیر و اقتصاد کاملاً دولتی، ورزش دولتی، فرهنگ دولتی و… را برای جامعه عیان کرد. دولت روحانی بار دیگر نشان که دولت فربه و فراگیر چه قدرتی برای سوءاستفاده از شرایط را دارد. دولت روحانی دوباره شکستِ سیاستِ امتحانشدهٔ اقتصاد و فرهنگ دولتی را بهوضوح عیان کرد.
۶- روحانی برای عده ای [عمدتا چپهای جهان سومی که نئولیبرالیسم لقلقه زبانشان است] مفر خوبی بود تا با حمله و فحاشی به او هم ژست انتقادی بگیرند و هم در جایگاه متفکر و کارشناس در تلویزیون و رادیو و جاهای مختلف به عنوان دعوت شوند و به رئیس جمهور حمله کنند. با کنار رفتن روحانی به نظر این طیف به حاشیه رفته و میدانی برای دادن آدرس غلط به جامعه در اختیار نخواهند داشت.