پایگاه خبری / تحلیلی نگام – شنیده ها
در طول فعالیت شورای شهر تهران در ادوار مختلف، کمتر نائب رئیسی قدرت داشت و میزان تاثیر گذاریش بر اعضا بیشتر از رئیس شورا بود.
شورای اول، سعید حجاریان نائب رئیس شد اما بعد از یک سال کناره گرفت و ابراهیم اصغرزاده نائب رئیس شد و هم او شورای اول را به بن بست کشاند.
دومین دوره شورا، چمران رئیس شد و بیادی نائب رئیس. اما قدرت اقناع و اجماع همچنان در اختیار چمران بود.
سومین دوره شورای حسن بیادی نائب رئیس شد، اما همچنان زیر سایه سنگین مهدی چمران بود و با تمام تلاش ها نتوانست خود را از سایه چمران بیرون آورد.
در چهارمین دوره، مرتضی طلایی نائب رئیس شد و به تدریج قدرتش بیشتر شد، اما باز هم نتوانست اجماع سازی کرده و حتی با وجود اکثریت شکننده اصلاح طلبان، نتوانست در مقابل رئیس شورا قد علم کند و ساز خودش را بزند.
ابراهیم امینی در شورای پنجم نائب رئیس شورا شد. سکوت کرد و در لابی های پشت پرده نقش داشت. اما او هم نتوانست از محسن هاشمی عبور کند.
پرویز سروری، بر سر ریاست شورا در همان مرحله چینش فهرست ائتلاف با چمران به مشکل خورد. حالا او نائب رئیس است. نائب رئیسی که ۱۲ رای در جیب دارد و عملا همه کاره شوراست.
پرویز سروری پیش از آنکه شورای ششم رسما کارش را آغاز کند، از چمران عبور کرد و حالا او تصمیم نهایی را در شورا می گیرد.
شاید پرویز سروری ، اصغرزاده اصولگرایان باشد و شورای ششم را به بن بست بکشاند.