سارنگ نادری
خرداد ۶۱ واقعا غرورآفرین است .
حماسه آزادسازی شهری که اشغالش مایه مباهات وحشی ترین ارتش خاورمیانه بود …
اما یک خرداد دیگر هم در تاریخ جنگ داریم که عمدا کمتر روایتی از آن منتشر میشود .
خرداد ۶۷ …
از فروردین ماه ارتش عراق در حالت تهاجمی بود …
رغبت و انگیزه در جبهه ما به پایین ترین حد رسیده بود …
حقیقت این است که چند دلیل در کنار هم ما را تضعیف کرده بودند …
فرماندهان لایق و نیروهای زبده به شهادت رسیده بودند …
پس از عزل آیت الله منتظری، دو لشکر استان اصفهان ( امام حسین و نجف اشرف ) بشدت تضعیف شده بودند …
اشتباهات فاحش محسن رضایی و حلقه دوستانش در فرماندهی سپاه، آثار مخرب خود را نشان داده بود …
ذخیره تسلیحاتی ما که غالبا باقی مانده دوران پهلوی بود به پایان نزدیک میشد …
بیماری بنیانگذار جمهوری اسلامی هم باعث شده بود که اطرافیان ایشان درگیر جنگ قدرت شوند ….
همه اینها دست به دست هم داده بودند تا باقی مانده اهل رزم و معرکه ،
در مظلومیت مطلق مقابل حملات پیاپی ارتش عراق مقاومت ناامیدانه داشته باشند …
کاش یک روز فضایی فراهم شود تا حقایق یک سال آخر جنگ را روایت کنم ….
آن یک سال مظلومیت اهل معرکه ….
نگام ، ناگفته های ایران ما