پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ روزبه شهسورای، دستیار پروفسور در بخش مهندسی محیط زیست و شهری در دانشگاه رایس است.
این محقق ایرانی در رشته مواد به همراه هم تیمی خود «نیگ ژانگ» با تحلیل بیش از ۶۰۰ مدل از ماتریکس داخلی بتن متوجه شدند که ذرات portlandite و حفره ها یا همان فضاهای خالی در استقامت بتن نقش بسیار مهمی را ایفا میکنند.
شهسواری معتقد است، این یافته می تواند بر روی مهندسی مدرن در زیرساختارهای بتن بادوام و دیگر مواد شکننده پیچیده تاثیر بگذارد.
این دانشمند ایرانی دانشگاه رایس همچنین به همراه همکارانش موفق به طراحی یک “ساندویچ نانویی” متشکل از دو ورقه ضخیم اتمی از جنس گرافن و نانوخوشههای منیزیم اکسید شدند که یک ابررسانای فوقالعاده قدرتمند ایجاد میکند.
از این ابررسانا در دستگاه های الکترونیک نوری استفاده میشود.
این دانشمند ایرانی همچنین در پروژه دیگری نیز شرکت داشته است. روزبه شهسواری با همکاری با پژوهشگران “دانشگاه رایس” آمریکا در مطالعه اخیرشان موفق به ایجاد گرافین با ارزش از زباله شدند.
به گفته پژوهشگران، روند انجام این کار سریع و ارزان بوده است. برای مثال تبدیل پوست موز به گرافین میتواند به کاهش چشمگیر تأثیرات زیست محیطی بتن و سایر مصالح ساختمانی کمک کند. دانشمندان این مطالعه اظهار کردند این روش که “فلش گرافین” (flash graphene) نام دارد، میتواند یک تن زغال سنگ، پسماند غذایی و یا پلاستیک را به گرافین تبدیل کند.
“روزبه شهسواری” یکی از نویسندگان این مطالعه در این باره گفته است: تبدیل زباله به گنج (گرافین) برای اقتصاد دورانی بسیار مهم است. در این آزمایش، گرافین هم به عنوان یک قالب یا الگوی ۲ بعدی و هم یک عامل تقویت کننده عمل میکند که هیدراتاسیون سیمان و توسعه قدرت بعدی آن را کنترل میکند.
اقتصاد دورانی یا چرخشی (Circular Economy) یک نظام اقتصادی است که هدف آن کمینه کردن ضایعات و بیشترین استفاده از منابع است.