پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ در دهه اول انقلاب، با اینکه کشور درگیر جنگ بود بنیانگذار نظام بهطور جدی مانع دخالت سپاه و بسیج در انتخابات شده بود. وی صریح و قاطع با دخالت نظامیان در سیاست و انتخابات مخالفت میکرد.
مصطفی تاجزاده
اگر امروز رهبر از نظارت استصوابی دفاع و درباره ردصلاحیت گسترده نامزدهای منتقد و مستقل سکوت میکند و به مخالفت با دخالت نظامیان در انتخابات نمیپردازد، دلیلش را باید در ریزش رأی اکثریت دید و اینکه نظام به حفظ حمایت اقلیت اکتفا کرده است.
در دهه دوم به بعد دو پدیده پا به پای هم جلو آمده و انتخابات را به انتصابات تبدیل کردهاند؛ نظارت استصوابی و دخالت سپاه.
طبق وعده های بنیانگذار نظام و اصول مصرح قانون اساسی قرار بود ملت ناظر بر مسئولین باشد، اما با نظارت استصوابی میکوشند حکومت را ناظر بر مردم کنند تا منحرف نشوند و نتوانند به نامزدهای غیرخودی از دید حاکمیت رای دهند!
همه مدافعان نظارت استصوابی معتقدند اگر انتخابات آزاد برگزار شود، منحرفين رأى مىآورند! بههمین علت روز به روز دایره انتخاب شهروندان را تنگتر میکنند.
دخالت سازماندهیشده سپاهیان در انتخابات از در مرحله دوم انتخابات مجلس پنجم در سال۱۳۷۴ آغاز شد.