نگام ، سیاسی _ در شرح خاطرات آقای خامنه ای از دوران زندان در رژیم سابق تعبیری از وی نقل شده که: «گذران یک ماه در سلول انفرادی مساوی با یک سال در زندان عمومی است؛ اما در اینجا میگویم، یک روز بازجویی مساوی با گذران یک سال در سلول انفرادی است.»
انتشار این سخن از آن رو اکنون قابل تامل است که :
اکنون به لطف الهی قدرت نصیب ایشان شده چرا نهادهای زیر مجموعه هم چون سپاه و قوه قضائیه به گونه ای عمل می کنند که بعضا رفتاری غیر انسانی تر از دروان شاه در برخوردهای آنان به اقرار بسیاری از افراد که مسیرشان به آن سمت افتاده سر می زند ؟
به گزارش شفقنا در بخشی از شرح خاطرات رهبری تحت عنوان «روزهای سخت کمیته مشترک» که در پایگاه اینترنتی وی منتشر شده، آمده است:
آخرین بازداشت و زندانی آقای خامنهای در دیماه سال ۵۳ اتفاق افتاد. ایشان در ایام آزادی هم کاملا تحت نظر ساواک قرار داشتند. بهویژه جلسات تفسیر ایشان در مسجد کرامت و امام حسن که پوششی بود برای بیان معارف انقلابی، ضبط و صورتجلسه میشد. سرانجام در دىماه ۱۳۵۳، ساواک پس از ورود به منزل آقای خامنهاى در مشهد و تفتیش خانه، ایشان را دستگیر و بخشی از کتابها و دستنوشتههای ایشان را ضبط کرد. این دوره که سختترین دوره زندانی آقای خامنهای بود در در زندان کمیتهی مشترک ضدخرابکاری در تهران سپری شد: «روزهای سختی را در سلول سپری کردم که گرانی آنها را جز کسانی که طعم آن را چشیدهاند درک نمیکنند… شکنجهی روحی و جسمی، غذای روزان و شبان ما بود. فریاد زندانیان در زیر شکنجه گوش را میخراشید و در بعضی از شبها تا صبح ادامه داشت. شیوهی شکنجهگران نیز بسیار حسابشده و ماهرانه بود. همهچیز در این زندان، خرد کردن روحیه و شخصیت زندانی را هدف گرفته بود.» به تعبیر آقای خامنهای، «گذران یک ماه در سلول انفرادی مساوی با یک سال در زندان عمومی است؛ اما در اینجا میگویم، یک روز بازجویی مساوی با گذران یک سال در سلول انفرادی است.»
باید اکنون به رهبری گوشزد کرد که :
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند؟