نگام ، بین الملل _ حشمت الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس کشور در اظهاراتی قابل تامل در آستانه تشدید تحریم های آمریکا علیه ایران گفت: روسیه و چین موضوع جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک امر چانه زنی دیدهاند و به همین دلیل است که با توجه به نزدیکی فرجه نوامبر آمریکا، این کشورها اکثرا سعی کردهاند تا چراغ سبزی به آمریکا نشان دهند و حتی سفارشهای خود در قبال نفت ایران را به حداقل رساندهاند.
سارا آکالین
وی در گفتگو با خبرگزاری “خانه ملت” با بیان اینکه موضع کشورهای اروپایی در مواجهه با ایران نسبت به روسیه و چنین تفاوتهایی دارد، افزود: اروپاییها احساس میکنند رویکرد مشارکت جویی ایرانیها اگر با واکنش منفی آنها مواجه شود، ایران وارد فضای چالشی با اروپا میشود که به هیچ وجه منافع کشورهای اروپایی را تامین نمیکند.
فلاحت پیشه با بیان اینکه باید درکی از شرایط دنیای امروز داشته باشیم، ادامه داد: دنیای امروز دنیای دو قطبی نیست بلکه دنیای سلسله مراتبی است، در نظام سلسله مراتبی کشورها شرایط چانه زنی را دنبال میکنند و در این چانه زنیها یک حوزه را بعنوان خط قرمز خود تعیین میکنند و به هیچ وجه از آن عبور نمیکنند و یک حوزه را برای بازی کردن در عرصه دیپلماتیک باقی میگذارند.
وی گفت: بعید می دانم کشوری در جهان باشد که نام جمهوری اسلامی ایران را در حوزه خط قرمز قرارداده باشد و اغلب این کشورها نام ایران را حوزه چانه زنی خود قراردادهاند.
فلاحت پیشه با بیان اینکه روسیه و چین در قبال آمریکا، خطوط قرمزی دارند و روسیه در کریمه خط قرمزخود قرار داده است، افزود: چینیها نیز حفظ شرایط اقتصادی و روند رو به رشد مبادلات اقتصادی را برای خود تعریف کردهاند و موضوعات و چالشهای سیاسی راهبردی مثل چالشهای دریای چین را منطقه خط قرمز قرار دادهاند.
وی در خصوص ساز و کار ویژه مالی بین ایران و اروپا تا پیش از تحریمهای آبان ماه آمریکا، اظهار داشت: آقای ظریف باید برای شنا کردن در آب های شور خود را آماده کند، شرایط سیاست خارجی کشور به گونهای است که برای تامین منافع ملی کشور به عزم و اراده جدی نیاز است.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با بیان اینکه شرایط به گونهای پیش رفته که حتی بسیاری از کشورهای اروپایی نیز نمیدانستند تنها آنها بودند که حوزه اقتصاد خود را از حوزه ملاحظات حاکمیتی جدا کردند، ادامه داد: در این مدت آمریکاییها کاملا اقتصاد را حاکمیتی دیدند و با حضور و سرمایه گذاری در شاهراهها و مراکز حساس اقتصادی عملا زمام اقتصادی دنیا را در اختیار گرفتند.