✍?امیر خراسانی
میرویم در دل طبیعت، آن را به ابژه خود بدل میکنیم، بازمیگردیم به خانه. ابژهسازی از فقر هم همان است. به جای آنکه بتوانیم تصمیمهایی برای رفع تبعیض بگیریم، به میان کسانی میرویم که تبعیض نابودشان کرده.
نامه میگیریم، هم صحبتشان میشویم، اما در عمل کاری پیش نمیرود. تغییر یک قانون یا قانونگذاری میتواند زندگی میلیونها نفر را متحول کند، اما در سفر به خوزستان نهایتا از پنجاه نفر نامه بگیری. سیاستمداران نگاهی خیریهای و توریستی پیشه کردهاند.
تهیدست چارپایهی دیده شدن تو نیست، همتای انسانی توست.