نگام ، بین الملل _ علی بوراک جیلان بازیگر جوان فیلم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» در گفتوگو با «آناتولی» همکاری با هنرپیشههای ایرانی را تجربهای خوب و هیجانانگیز توصیف و از آثار سینمای این کشور تمجید کرد.
به گزارش آناتولی علی بوراک جیلان، هنرپیشه جوان فیلم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» در گفتوگو با خبرگزاری آناتولی اظهار داشت: این فیلم اولین محصول مشترک سینمای ترکیه و ایران پس از 45 سال و دارای اهمیت ویژهای است و از بازی در آن بسیار خوشحالم.
وی در مورد ماجرای حضورش در این فیلم سینمایی گفت:
«در صحنه فیلمبردای “روزهای خوش مجردی” (Bekarlığa Feda) با مهرداد غفارزاده که از دوستان تهیهکننده آن است، آشنا شدم. او به من پیشنهاد بازی در فیلم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» که خودشان نویسنده و کارگردان آن هستند را داد.
در این فیلم نقش «حاکان» را بازی میکنم. ارتباط خوبی با این نقش برقرار کردم. حاکان در این فیلم دوست صمیمی «امره» که یوسف چیم نقش آن را بازی می کند است. حاکان دارای شخصیت بسیار پرانرژی و شادی است. او با کاراکتر «آدا» رابطه عاشقانه برقرار میکند. نقش آدا را چناره ملکزاده بازی میکند.
شخصیت حاکان را میتوان چنین توصیف کرد که وقتی آفتاب در میآید مانند رنگینکمان رنگارنگ و براق است و وقتی خورشید پشت ابر میرود مانند بارانی سیلآسا میماند. در این نقش تمام خصوصیات انسان به نمایش گذاشته شده است؛ احساس خجالت، عشق، خوشحالی، عصبانیت را می توان یکجا دید.
همکاری با بازیگران ایرانی تجربه بسیار خوبی بود. همکاری با فرهنگ و زبان دیگر بسیار هیجانانگیز است و تجربیات بسیار با ارزشی را از این طریق میتوان کسب کرد. به دست آوردن قلب افرادی از جغرافیا، فرهنگ و زبانی دیگر بهترین هدیه این دنیاست. ابراز مهر و علاقه هواداران برایم مثل دعاست.
از دوستداران ایرانیام خیلی تشکر می کنم و امیدوارم این فیلم مورد پسندشان واقع بشود. در اولین اکران فیلم در ایران حضور خواهیم داشت. بی صبرانه منتظرم به ایران بروم و با هوادارانم در این کشور دیدار کنم.
با سینمای ایران تاحدودی آشنا بودم، اما وقتی قرار شد در یک فیلم محصول مشترک بازی کنم، بیشتر درباره این کشور تحقیق کردم. سینمای ایران بسیار هوشمند و دارای صمیمیت خاصی است که احساسات را خیلی خوب انعکاس می دهد.
کار در ایران دارای محدودیت است که باید آن را درک کرد. این مسئله باعث خلاقیت بیشتر سینماگران ایرانی شده است. بهعنوان مثال، برای نمایش عشق بین زن و مرد، آغوش، بوسه و غیره راحتترین راه، اجرای آن است، اما محدودیت سینمای ایران باعث شده که بازیگران با خلاقیت و هنر خود آن احساسات را به نمایش بگذارند.
آثار کارگردانان ایران بسیار صمیمی هستند. وقت تماشای یک فیلم علیرغم اینکه به زبان دیگری است، احساس می کنید به تماشای رخدادی در خانه همسایهتان نشسته اید. این نشانه انتقال احساس به بیننده است.
بازیگران ترک در ایران هواداران زیادی دارند. پیامهای بسیاری از ایران دریافت کردهام. خبر خیلی خوب به هوادارانم بدهم؛ این را برای اولین بار در رسانه مطرح می کنم، بعد از اتمام این فیلم سینمایی، همکاری دیگری با پژمان بازغی خواهم داشت.»
وی درباره بیوگرافی و فعالیت های خود نیز تصریح کرد:
«نام اصلی من احمد علی بوراک جیلان است. اصالتا اهل گیلان ایران هستم. اجدادم حدود 200 سال پیش به منطقه ترابزون در شمال ترکیه مهاجرت کردند. متولد سال 1991 هستم. قبل از آغاز بازیگری مربی سوارکاری بودم.
چندین سال به ورزش کشتی پرداختم تا اینکه مصدوم شدم و به سوارکاری روی آوردم. از 16 سالگی سوارکاری را به صورت حرفهای آغاز کردم. اسب درمانی نیز می کنم. این روش در پزشکی جایگزین برای درمان بیماریهای صعبالعلاجی مانند برخی معلولیتها، پارکینسون، ام.اس و کمردردهای مزمن انجام میگیرد.
چهار سال پیش ماجرای بازیگری من آغاز شد. در کلاس بازیگری هلال سارال شرکت کردم. ایشان کارگردان سریالهای مشهوری؛ مانند عشق ممنوعه، فاطمه گل، کارا سودا که در شبکه های ایرانی به اسم (اکیا) پخش شده است، هستند.
تبادل انرژی خوبی داشتیم. بدین ترتیب ماجرای همکاری ما شروع شد. کار نخستم کارا سودا (اکیا) بود. بعد در سریال “قلب آتیشی” (ضربان قلب) بازی کردم. در یک فیلم سینمایی کمدی به نام «روزهای خوش مجردی» هم به ایفای نقش پرداختم.
در سریال زمان زیادی داری و میتوانی در 20 یا 30 قسمت تمام جوانب و جزئیات کاراکترت را نمایش بدهی اما فیلم سینمایی نهایتا 90 تا 100 دقیقه است. بنابراین هنر بازیگری در فیلم خیلی مهم است تا بتوانید به ارائه تمام جزئیات شخصیت بپردازید.”