شهره عاصمی
همان طور که نمی شود بذر گوجه کاشت و خیار درو کرد.
هموطن عزیزم نمی شود خشونت بر علیه زنان را محکوم کرد ولی خشونت از جنس دیگر را تقدیر.
از خودت بپرس ایران آینده می خواهی چه ایرانی باشد؟
من می خواهم ایران فردا ایرانی باشد که هرکس از هر دین و باور و رنگ و از هر نقطه جغرافیای کشور در برابر قانون یکسان باشد.
کمی مدارا مدار باش.
شاید تو دینش را دوست نداشته باشی.
ولی از دیگران نخواه مسجد ها را آتش بزنند.
و یا آن را تبدیل به توالت کنند.
همین کلیسایی که روزی بخشی از بهشت را به مردم می فروخت.
در هر گوشه و کنار شهر های آمریکا به فراوانی وجود دارد.
ولی کسی نمی خواهد آنرا بسوزاند.
خشونت خشونت می آورد.
یک جا ما باید این چرخه خشونت را پایان دهیم.
مهربانی و مدارا را جایگزین خشونت کنیم.
بانویی چند روز پیش پستی گذاشته بود به این معنا که بیاییم مسجد ها را بسوزانیم.
و در پست دیگر نوشته بود بیاییم مسجد ها را تبدیل به توالت کنیم.
هر دو پست بالای 200 لایک گرفته بود.
اول فکر کردم عوضی می بینم.
ولی واقعیت داشت.
کسانی این پست ها را لایک زده بودند که باورم نمی شد.
نگذاریم خشونت ها و بی عدالتی های حاکمان ما را به جایی برساند که خودمان بازتولید خشونت را تشویق کنیم.
نگام ، ناگفته های ایران ما