پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️سعيد خليلى
اگر ملک ز باغ رعیت کند سیبی
برآورند غلامان او درخت از بیخ
سعدی علیه الرحمه در این شعر زیبا به درستی اشاره به فرهنگ طغیانگری در بین غلامان حکومت دارد و این یک امر طبیعی و قدیمی در هر حکومتی است.
در دنیای جدید با این رشد جمعیت و کثرت ابزارها و امکانات و نیز پیچیدگی های اداره کشور، دیگر نمی توان برای اصلاح امور تنها به سلامت اشخاص دل بست و یا چشمها را به انتظار فرامین و هدایتها و اقدام از سوی حاکمیت متمرکز خیره داشت.
یا چشم انتظار ظهور آدمیانی قهرمان بود، آدمهای خوب هم در نظامهای ناکارآمد خراب و فاسد می شوند.
بلکه باید به دنبال ایجاد ساختاری بود تا با همین آدمهای معمولی هم بشود جامعه را درست اداره کرد و سالم نگه داشت و اجزاء مختلف اجتماع خودش مجهز به سیستم دفاع از خود و بازسازی و رشد و کمال باشد.
اساسأ بهترین انسانها و بهترین حاکمان هم توانایی اداره درست چنین طیف گسترده ای از امورات مردم را بدون ابزارهای مدرن و مناسب و بدون مشارکت همه مردم ندارند.
دو رکن اصلی چنان جامعه رو به رشدی شفافیت و پاسخگویی است.
اعمال و رفتار هیچکس و هیچ نهاد و سازمانی نباید پنهان از چشم مردم باشد و هیچ مقام و مسندی نباید معاف از پاسخگویی به مردم باشد.
رسانه ها چشمهای این جامعه انسانی اند و نهادهای مدنی و مردم نهاد و بخصوص وکلا ابزارهای اعمال این نظارت عمومی و دفاع همگانی اند، تا فساد نتواند در جامعه ریشه بدواند.
اقدام خودجوش چند تن از همکاران وکیل و فعالان مدنی جهت طرح شکایت از مقصرین فجایع اخیر که موجب مرگ هزاران شهروند گردید، اقدامی کاملا مدنی و در راستای این هدف ارزشمند و دفاع از حقوق مردم است و اقدامی کاملا قانونی است و نباید با برچسب های امنیتی یا سیاسی با آن مقابله کرد.
شک نکنیم هرکجا که شفافیت نیست حتما فسادی در حال وقوع است و هر کس پاسخگو به مردم نیست حتما خطایی بزرگ در نهان دارد که از افشای آن می هراسد و قادر به پاسخگویی نیست.