حبیب رمضانخانی
سوم اسفند موعد اجرای مهمترین بند مصوبه جنجالی مجلس انقلابی! در جواب بدعهدی اروپا در عمل به تعهدات برجامی است. مصوبه ای که از آن به عنوان اهرمی برای لغو تحریم ها یاد شده که بعد از عملیاتی شدن غنی سازی ۲۰درصدی، مرحله اصلی آن طبق پیش بینی در سوم اسفند منجر به توقف اجرای پروتکل الحاقی خواهد شد. عملی که آن را می توان پایان کامل برجام و دست شستن از اندک امید برای اصلاح وضع موجود کشور قلمداد کرد.
پیرو این پیش بینی، هر روز مقامات ایران ضمن هشدار به اروپا و مخصوصا آمریکا از فرصت اندک آن ها برای جبران گذشته و رفع تحریم ها و بازگشت آمریکا به برجام یاد می کنند. هشداری که بیشتر از آنکه طرف های برجام را به تب و تاب انداخته و نگران کند، پای مردم ایران را سستتر و نگرانتر از گذشته می کند.
مردمی که با نگاه به گذشته می دانند، اجرایی شدن این مصوبه، نه تنها ادعای پایان تحریم ها نخواهد بود، بلکه در خارج، مجدد جامعه جهانی را علیه ما برانگیخته و با دیپلماسی دموکرات ها، اتحادی از دنیای غرب و همسایگان علیه ما تشکیل خواهد شد.
در داخل نیز به تجربه می دانیم نه تنها امروز، بلکه در خرداد ۱۴۰۰هم اتفاقی رخ نخواهد داد. مجلس انقلابی که بعد از هشت ماه عیارش مشخص شده و امیدی بدان نیست. رئیس دولت بعدی هم که تا حدودی جانب و جناحش مشخص و نهایت از بین چند کاندیدای مطرحی منتخب خواهد شد که کارنامه درخشان و عملکرد تک تکشان پیش روی ماست!
پس با این عملکرد و بی اعتمادی که در داخل خلق کرده اید، به مردم حق دهید از هشدارها و برنامه های شما نگرانتر از دیگران باشند. چشم به دلار و خیزش آن داشته و وعده های شما را باور نکنند. ناامید، چشم به آینده تیره تر دوخته، چون به تجربه می دانند آنکه در نهایت گرفتار این سومدیریت می شود و هزینه مقاومت را پس می دهد، مردم هستند.
برای راستی آزمایی این نظر، کافی است در یک فقره؛ قضیه آژیر خطر شب گذشته را در نظر گرفته و ببینید چگونه به اطلاع رسانی شما واکنش نشان دادند و ضمن هراس در دل، چه سناریوهای برای آن خلق کردند! پس کمی قبل از تهدید و هشدار دیگران، کمی به زانوها و موی سپید این مردم توجه و رحم کرده و قبل از آن اندکی امید و انگیزه تجویز کنید. شاید انگیزه و هدفتان کمی باورپذیرتر باشد که جانب مردمی دارد.