عيسي سحرخيز
هـرچند بازگشت پرستوهای آزاده دفاع مقدس به خاك پاك ميهن،
با پیچیدن شميم جانفزاي ايستادگي و ایثار،
مقاومت و همبستگی در سراسر ایران همراه بود،
اما اين سكه روي ديگري هم داشت؛
داغ دلِ غمزده ي بسياري از خانواده شهدا و مفقودالاثرهاي جنگ تحميلي را
كه در جريان عمليات هاي بيهوده، ناموفق و اغلب لورفته
عزيز از دست داده بودند، تازه كرد.
آن ها كه تا اين زمان، روزها و شب ها، چشم به در دوخته
و در انتظار بازگشت نوجوانان خود بودند،
خيلي زود از آزادگان شنيدند كه جسد فرزندان شان در ميان رمل هاي داغ و صخره هاي يخ زده و… جا مانده است!
بعد هم كسي نپرسيد كه چرا و چگونه؟
و مقصر كيست؟
بسياري از آن مقصرها، به عنوان فرماندهان و سرداران پيروز، جنگ تمام نشده، سريع به مركز بازگشتند
تا از غنائم سياسي و اقتصادي سهم و بهره بيشتري ببرند
و چندي بعد هم براي كسب و حفظ قدرت،
وقيحانه در برابر ملت،
حتي همين خانواده هاي شهدا و مفقودالاثرها بايستند!
سالروز بازگشت پرستوهاي آزاده به خاك پاك ايران مبارك باد!
نگام ؛ ناگفته های ایران ما