نگام ، اقتصادی _ در حالی که بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران پیش از این از خیانت روسیه به ایران در اوپک علنا انتقاد کرده بود، حال در مغلطه ای عجیب گفته است من باور ندارم که روسیه بخواهد با آمریکا همکاری کند و به ما ضربه بزند، اما برخی دیگر از کشورها میخواهند.
سارا آکالین
زنگنه اظهار داشت: همه ماجرای میان اوپک و غیر اوپک، برای کاهش حدود روزانه ۵۰۰ هزار بشکه از عرضه نفت غیر اوپکیها بود. در این میان جز روسیه و به نظرم قدری هم مکزیک، بقیه کشورها، چیزی از تولید خود را کاهش ندادند. در واقع، آنها ظرفیت افزایش تولید نداشتند. ما قدردان هستیم که آنها از نظر سیاسی با ما همکاری و همدلی کردند، اما همه آنها کمتر از سهمیه خود تولید میکردند و به همین دلیل است که پایبندی برخی از آنها به ۲۰۰ درصد یا ۱۸۰ درصد رسید. آنها نمیتوانستند همه سهمیه خود را تولید کنند، جز مکزیک و روسیه. روسیه برای مدتی کمک کرد و در وضع کنونی، آنها مشکل ما نیستند. آنها کمک کردند و سپس آن دوران منقضی خواهد شد و آنها هر چه بخواهند طبق منافع ملی خود به عنوان کشوری که یک تولیدکننده نفت غیر عضو اوپک است، همکاری میکنند، اما من از کشورهای عضو اوپک انتظار بیشتری دارم و بهویژه در وضع کنونی (و این را بارها پیش از این گفتهام) درست نیست که دو عضو به سردمداری و ایفای نقش رهبری در جریان ضد ایرانی بپردازند.
به گزارش خبرگزاری “شانا” وابسته به وزارت نفت ایران، وی در ادامه افزود: اما دو عضو اوپک، سردمداری جهانی ضدیت با ایران را در بازار نفت بهعهده گرفتهاند. این کاملا روشن است. این کار نه در عالم همسایگی و نه در عالم همکاری، صحیح نیست. آنها این موج ضد ایرانی را پی میگیرند و سپس در همکاری با آمریکا همسو میشوند تا به ایران آسیب بزنند و برخی کشورهای غیر عضو اوپک را با خود نیز همراه میکنند که الزاما عمق این پیچیدگی سیاسی را درک نمیکنند و دیگر جنبههایی که نمیخواهم در اینجا توضیح دهم.
برای نمونه آنها میگویند «ما اجازه نمیدهیم که کمبودی در بازار باشد»، که در ظاهر موضوع بسیار خوبی است که گفته شود و یا اقتصادی است، اما به نظر من چنین اظهارنظری اقتصادی نیست و ۱۰۰ درصد سیاسی و ضد ایران است. هر کس که بگوید که کمبود در بازار نفت را جبران میکند، ضد ایران صحبت میکند و این یک بیانیه سیاسی است. هیچ جنبه اقتصادی در آن نیست و آنها بر خلاف موضوعی که می گویند، نه تنها اوپک، بلکه کشورهای غیر عضو اوپک را هم به یک بازی سیاسی میکشانند، اما از آنجا که این بازی سیاسی همسو با سیاستهای آمریکاست، برخی افراد نمیخواهند به طور علنی درباره آن صحبت کنند.
اوپک و برخی کشورهای غیرعضو اوپک همسو با رویکرد آمریکا فعالیت میکنند. متأسفانه بخشی از دبیرخانه اوپک هم در این جهت حرکت میکند و ما متوجه این مسئله هستیم و من به این وسیله میخواهم به دبیرخانه تذکر بدهم که درباره بخشی از فعالیتهای خود، مراقب باشد و به آنها یادآوری میکنم که اوپک سازمانی مستقل است و زیر مجموعه وزارت انرژی آمریکا نیست و مسئولان اوپک باید به این مسئله توجه کنند.
آنچه مهم است، خواسته اعضاست. ما در اوپک عضو بزرگ یا کوچک نداریم، همه به طور برابر شرکت میکنند و آنها باید همه اعضا را در نظر گیرند و مسئله من، بزرگنمایی کمیته مشترک وزارتی نظارت بر توافق اوپک و غیراوپک است (و من در مقطعی، هشت سال در اوپک رئیس کمیته وزارتی نظارت بر بازار بودم)؛ آنها هیچ وقت این قدر سر و صدا نداشتند؛ اکنون حضور غیر اوپکیهادر این کمیته هم تفاوت زیادی ایجاد نمیکند.
زنگنه همچنین گفته است برخی اهداف سیاسی پیچیده دارند که آن را در عبارتهای ساده و اقتصادی بیان میکنند. در حالی که آنها به هیچوجه اقتصادی نیستند. وقتی میگویند «کمبود نفت در بازار را حل و فصل میکنیم»، هر شخص عاقلی میگوید «این خوب است، عرضه و تقاضا باید بهطور طبیعی متوازن باشند.» اما اگر با دقت بیشتری به آن نگاه کنید، این یک استدلال اقتصادی نیست و معنایش پیامی برای آمریکاست به این معنا که هر چقدر میخواهی به ایران فشار بیاور و ما اجازه نمیدهیم بازار با مشکلی روبهرو شود. این پیامی است که باید دریافت کنیم و پیامی کاملا سیاسی است. من باور ندارم که روسیه بخواهد با آمریکا همکاری کند و به ما ضربه بزند، اما برخی دیگر از کشورها میخواهند.