✍️حسین ثنائی نژاد
روزنامه کیهان پرسیده است که اصلاح طلبان چه کاری برای مردم انجام داده اند. امیدوارم آنها که اصلاح طلبند پاسخی اگر دارند بدهند. من شخصا چند مورد به نظرم رسیده است که در اینجا ذکر می کنم.
آقای کیهان! اصلاح طلبان کارهای زیر را در این مدت انجام داده اند:
۱- تلاش برای اینکه حرفهایشان را جوری بزنند که به تریز قبای شما برنخورد چون بلافاصله به جرم جاسوسی و یا اقدام علیه امنیت ملی دستگیر و زندانی می شوند.
۲- تقلا برای رفع اتهام های جورواجور که رسانه های رسمی کشور با بودجه بیت المال بر آنها می زنند با امکانات رسانه ای غیر قابل رقابت و غیر قابل مقایسه.
۳- اقدام برای برگزاری مراسم هایی که اول مجوز داده نمی شود و اگر به لطایف الحیل مجوز بگیرند لغو شده و یا به وسیله عناصر خودسری که کاملا سرشان پیداست به هم زده می شوند.
۴- جستجوی رهبرانشان که یا در حصر بسر می برند یا ممنوع التصویر و ممنوع الحضور در میان مردمند برای اینکه چند ساعت بنشینند و از نطرات آنها با خبر شوند و ببینند چه اقدامی برای مردم می توانند انجام دهند.
۵- در به در به دنبال وکیل بگردند تا از اتهامات سنگین جورواجوری که گاه برای نوشتن یک نامه ساده به آنها زده می شود تبرئه شان کند.
۶- پیدا کردن وثیقه های سنگینی که بتوانند پس از بازداشت شدن بخاطر کارهایی که می خواسته اند برای مردم بکنند آزاد شوند و به دنبال وکیل بگردند.
۷- قانع کردن مردم به اینکه شما رای بدهید اگرچه این نهادهای انتخابی شما به اشاره ای از اختیار ساقط می شوند و کاری که مخالف اهداف و منافع هسته های سخت قدرت غیر انتخابی باشد نمی توانند انجام دهند.
۸- تلاش برای انجام کارهایی که قانونا بر عهده آنهاست ولی چون به مذاق دستگاه های غیر انتخابی سازگار نیست، قابل انجام نمی باشند؛ حتی به اندازه نصب تابلو در سر یک خیابان که تصویب کرده اند به نام یک شخصیت باشد!
۹- پیدا کردن دلایل و توجیهات موثرتر برای تشویق مکرر و مجدد مردم به شرکت در انتخابات که عملا به دلایل بالا کاری از پیش نبرده است.زیرا توجیهاتی نظیر: “انتخاب بین بد و بدتر” و امید دادن واهی به لیست امیدی که توانسته بود از فیلتر تنگ شورای نگهبان عبور کنند دیگر کارگر نمی افتند.
۱۰- حفظ روحیه برای اینکه همچنان می توان اصلاحاتی انجام داد که گردش قدرت واقعی در نظام اتفاق بیافتد و امکان برگزاری همه پرسی برای امورات مهمی مانند مذاکره با آمریکا و اصلاح قانون اساسی میسر باشد؛ تا بدین وسیله کشور از فروپاشی و یا شورش های کور احتمالی مصون بماند.