✍️رحیم قمیشی
دیروز شانزدهم اسفند روزی تاریخی بود.
پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان در نجف به دیدار آقای سیستانی رفت.
من قبلا به خانه آقای سیستانی رفتهام، خانهای در نهایت سادگی، شاید با عمر ۵۰ ساله، فکر میکنم صد متر هم مساحت ندارد.
بدون تشریفات پیچیده، فقط چند نگهبان خوش برخورد و مردمی داشت که تفتیش سادهای میکردند، با توجه به وضعیت عراق و آن سالهایی که داعش بسیار فعال بود، طبیعی هم بود.
من چقدر خوشحالم دو رهبر دینی مهم در جهان با هم دیدار کردند. ما چقدر خوش شانسیم، در زمانهای زندگی میکنیم که رهبران دینی مهماش، این همه بزرگند و با درک، و این همه افتاده، واقعبین و بهروز.
خیلیها نوشته بودند این عظمت آقای سیستانی بوده که پاپ را به خانهاش کشانده، در عظمت فکری و عملی آقای سیستانی شک ندارم. من خیلی از بزرگواریهای ایشان شنیده و دیدهام.
من حتی دو بار از ایشان (با واسطه) هدیههای ارزشمندی گرفتهام و ارادتم به ایشان فوقالعاده است، اما خواستم بگویم در این دیدار آنچه بزرگتر نشان داد، پاپ بود، نه ایشان!
پیرمرد سالخوردهای که با پای درد، با شرایط کرونا، با وجود داشتن بیش از یک میلیارد پیرو، با وجود شرایط ناامن عراق، از ایتالیا و واتیکان آمد تا خانه سیستانی تا پیام دوستی بدهد.
نمیدانم چه مشاورین نخبهای پاپ دارد، نمیدانم چطور این فکر بکر به ذهنش رسیده، اما میدانم او با این کارش ضمن اعتراف به بزرگی آقای سیستانی که واقعا هم هست، خودش را بالاتر برد.
بخواهیم یا نخواهیم او با این کار هنرمندانه نشان داد افقهای بلندی را میبیند و دنیای جدید را شناخته.
من به پاپ این بزرگیاش را تبریک میگویم.
دلم میخواست همه رهبران عالم درک میکردند بزرگی در تکبر نیست، بزرگی در حجاب گذاشتن بین خودشان و مردم نیست، بزرگی در فرار از خطر نیست، بزرگی در بالا پنداشتن خود نسبت به دیگران نیست. بالا نشستن، از بالا نگاه کردن، گرفتار شدن در لایههای حفاظتی و امنیتی، خود را مستثنی دیدن… همهاش کوچکی است.
دیدم رئیس جمهور آمریکا در برابر فرزند خردسال جورج فلوید زانو زده بود. همان سیاهپوستی که توسط پلیس به قتل رسیده بود.
آیا کسی برابر خانوادههای فاجعه شلیک به هواپیمای اکراینی هم زانو زد، آیا برابر خانواده کشته شدههای در زندان کسی زانو زد، مقابل کسانی که در خشونتهای خیابانی و بیگناه کشته شدند…
آیا این جز بزرگی برای زانو زنندگان میآورد؟
پاپ نشان داد آدم بزرگی است.
بایدن نشان داد خیلی داناست.
آقای سیستانی نشان داد چقدر فهمیده است.
ما همچنان با شمشیر ایستادهایم…
و نمیتوانیم درک کنیم دنیا چقدر تغییر کرده.
ما دنیای جدید را درک نکردهایم!