✍️محمد سهيمى
دوستان سلام: پاپ فرنسیس رهبر کلیسای کاتولیک به سفری چهار روزه در عراق رفته اند. ایشان با آیت الله سید علی سیستانی، مهمترین مرجع تقلید جهان تشیع، در نجف دیدار نمود. با توجه به اینکه تعداد مردم عراق که به کلیسای کاتولیک تعلق دارند حدود ۳۰۰،۰۰۰ نفر، یعنی کمتر از ۱ درصد جمعیت عراق میباشد، باید پرسید هدف از این دیدار چیست.
یک هدف آن البته حمایت از کاتولیکهای عراق، و در معنی گسترده تری حمایت از مسیحیان عراق میباشد. نه تنها تبعیض نسبت به کاتولیکها در عراق تا حدی وجود دارد، بلکه در زمان اشغال بخشی از عراق توسط دأعش تعداد زیادی از کاتولیکهای عراق توسط تروریستها کشته شدند، و کلیساهای آنها ویران شد، حتی کلیساهایی که قدمت چند صد ساله داشتند. گفته میشود که بسیاری از کاتولیکهای عراق میخواهند آن کشور را ترک کنند، و یک هدف پاپ فرنسیس از سفر خود تشویق آنها به ماندن است.
ولی جنبه مهم دیگر این سفر این است که عراق کشوری است که حدود ۷۰ درصد جمعیت آن شیعه هستند و، بنا بر این، این سفر به معنی آن میباشد که پاپ فرنسیس، که شخصیت معتدلی هستند که اقدامات مفید و مترقیانهای برای کلیسای کاتولیک انجام داده اند، میکوشند رابطه کلیسای خود با جهان تشیع را دوستانه نموده و استحکام بخشند.
حاکمیت در ایران خودرا نماینده جهان تشیع میداند؛ در میان شیعیان نفوذ دارد، و در عین حال حکومت را در دست دارد. در مقابل، آیت الله سیستانی معمولاً در سیاست مداخله نمیکند، و فقط بر اتحاد مردم عراق دربرابر دشمنان عراق، مانند دأعش تاکید دارد. با وجودی که ایشان از سال ۱۳۳۰، بجز ۱۳۳۹، در نجف اقامت داشته اند، ایشان هیچگاه در انتخابات عراق رای نداده اند، چون خود را ایرانی میدانند [ایشان متولد ۱۳ مرداد ۱۳۰۹ در مشهد هستند].
به گمان من پاپ فرنسیس با سفر خود به نجف پیامی برای حاکمیت در ایران فرستاده است: ایشان مواضع معتدل آیت الله سیستانی و عدم مداخله ایشان در سیاست را به شیعه سیاسی شده حاکمیت در ایران ترجیح میدهد، و آنرا سازنده تر میداند.