پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ «مهدی بلالی مود» به «پدر سمشناسی ایران» معروف است و از جمله متخصصان بهنام و مشاهیر ماندگار خطه خراسان جنوبی به شمار میرود که در جریان جنگ تحمیلی و با وجود سکونت در اسکاتلند براي کمک به هموطنان خود در بمباران رژیم بعث عراق به کشور بازگشت و از آن زمان خدمات فراوانی در حوزه سمشناسی و کمک به جانبازان شیمیایی انجام داد.
اين پرفسور ايراني كه ۱۵ شهریور ۱۳۲۱ خورشیدی در مود بیرجند متولد شده است، تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در زاهدان به پايان رسانيد و سپس براي تحصيل در دانشكده پزشكي عازم دانشگاه تهران شد و در خرداد ۱۳۴۳خورشیدی به اخذ لیسانس شیمی و در خرداد ۱۳۴۹ خورشیدی به دریافت دکتری پزشکی نایل آمد.
او سپس بهعنوان مربی پزشکی قانونی و مسمومین دانشکده پزشکی مشهد استخدام و مشغول به کار شد و در طول سالهای ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ مدیریت امور آموزشی دانشکده پزشکی مشهد را نیز عهدهدار بود. مهدي بلالي مود در نهايت براي تحصيل در دوره تخصصی سم شناسی بالینی به دانشگاه ادینبورگ بريتانيا انگلیس رفت.
اين پرفسور سرشناس ايراني درکوتاه ترین زمان ممکن به اخذ دکتری تخصصی با درجه ممتاز در رشته فارماکولوژی و سم شناسی بالینی نایل آمد. پس از دریافت تخصص درمان شناسی و فوق تخصص مسمومیتها در مرداد همان سال با عنوان استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه ادینبورک استخدام و در مرکز درمان شناسی و درمان مسمومین بیمارستان سلطنتی ادینبورگ مشغول به کار شد.
در سال 1360 بلالي مود با عشق خدمت به وطن و در شرایط جنگی به مشهد بازگشت و با عنوان استادیار و سرپرست بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) ، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه مشهد مشغول به کار شد. او همچنين در سال 90 مفتخر به دریافت نشان دولتی پژوهش از رییسجمهوری وقت شد و همچنین بالاترین مدال افتخار از بنیاد بینالمللی علوم پزشکی پروفسور یلدا و لوح افتخار از جامعه سمشناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه را نیز دریافت کرد.
مهدي بلالي مود در يكي از مصاحبههايش درباره بازگشت به ايران ميگويد، «من و همسرم از اتفاقاتی که در کشورمان رخ میداد، آنقدر متأثر شدیم که احساس کردیم، وظیفه ماست که برگردیم و کمک کنیم.»
او که جوایز متعددی در زمینه شیمی و فیزیک كسب كرده است، در زمان آغاز جنگ، تنها ایرانی متخصص سمشناسی به شمار می رفت. در حقیقت در آن زمان او مرکز سمشناسی پزشکی در بیمارستان دولتی شهر محل زندگیاش، مشهد را راهاندازی کرده بود. اندکی قبل از آغاز جنگ، او و همسرش که دندانپزشک کودکان بود، برای ادامه تحصیل به ادینبورگ در اسکاتلند رفتند. او تا اوایل ۱۳۶۱ خورشیدی دکتری خود را در رشته سمشناسی (تخصص درمانی) گرفت و مشغول به تدریس در دانشگاه ادینبورگ شد. در همین زمان بود که برای نخستین بار خبر استفاده از سلاحهای شیمیایی به وسیله رژیم صدام علیه ایرانیان را شنید.
بلالی درباره جایزه سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی و اختصاص آن به جانبازان شیمیایی نیز می گوید: بخشی از این جایزه را برای تهیه داروهای کمیاب جانبازان شیمیایی اختصاص دادم. ۴۵هزار یورو از این جایزه سهم من بود که بخشی از آن را به خرید داروهای جانبازان شیمیایی اختصاص دادم. جانبازان شیمیایی به برخی داروها شدیدا نیاز دارند، از جمله اسپری «سرتاید» که گران است، البته بنیاد جانبازان برای جانبازان ۷۰درصد به بالا این اسپری را تهیه میکند اما بقیه برای تهیه آن مشکل داشتند.»
پروفسور بلالی مود صاحب تألیفات و انتشارات متعدد در زمینههای شیمی، سمشناسی پزشکی، درمانشناسی و مسمومیتها شامل ۳۱ کتاب و منوگراف (تک نگار) به زبانهای فارسی و انگلیسی و ۱۶۸ مقاله علمی در نشریات پزشکی و مجلات علمی داخلی و خارجی و ۲۹۸ خلاصه مقاله در کنگرههای علمی و کنفرانسهای پزشکی کشور و بینالمللی به زبانهای فارسی، انگلیسی و فرانسه میباشد. او راهنمایی و مشاوره رسالههای دکتری پزشکی، داروسازی، تخصصی و فوق تخصصی را در دانشگاههای داخلی و خارجی کشور عهدهدار بودهاست.