پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️ریحانه عرفانی
طرح داستان و فیلمنامهای با محتوایی اینچنین مسموم، طبعاً از همان قبیل اذهانی سرچشمه میگیرد که در لفافه طالبان را تطهیر میکنند.
احتمالا وقتی عنوان «گاندو» را برای این سریال انتخاب میکردند، شباهت کلامی آن عنوان با نامی که حقیقتاً شایسته این فیلمنامه هست را در نظر نگرفته بودند، «پروپاگاندا» را میگویم.
این سریال آنقدر حقیقت را از زوایای دیگر و با بهرهگیری از تخیل شخصی یا جمعی به تصویر کشیده که گاه شعور مخاطب را زیر سوال میبرد.
همانطور که مخالفین سند ۲۰۳۰ به هر طریقی که شده تلاش به تخریب مفاد این قرارداد در برابر اذهان عموم کردهاند، بی آنکه جرأت نشر محتوای اصلی آن را داشته باشند؛ این فیلمنامه هم با اشاره به قسمت «برابری جنسیتی زنان و مردان» و «حذف خشونت علیه دختران و زنان» که بخش پنجم این سند را تشکیل میدهد، عملاً محتوای سند را تغییر داده است.
شاید بپرسید بخش پنجم سند ۲۰۳۰ به چه مواردی اشاره میکند؟ پاسخ شما این است: حقوق اولیه یک زن به عنوان یک انسان. از مواردی که میتوان به آن اشاره کرد، عدم اجازه ازدواج قبل از سن قانونی یعنی ۱۸ سال است، قابلیت تجاوز تلقی کردن ارتباط اجباری در روابط زناشویی، قانونی کردن سقط جنین برای حفظ جان افرادی که مجبور به این عمل میشوند، برابری حقوق زن و مرد در مسائلی چون ارث ، حضانت و ولایت فرزند و…
حالا احقاق حقوق زنان که از منظر خیلی افراد باید همان دیه پنجاه درصدی را داشته باشند مشخصاً اتفاق مبارکی نیست و تخریب سندی که باعث به دست آوردن حقوق برابر میشود در دستور کار قرار میگیرد و نتیجه آن ساخت سکانسی است که خانواده را بی ارزش و مادر را بی حرمت طلقی میکند تا نفرتی در دیدگان مخاطب نسبت به اهداف این سند ایجاد کند.
ذهنی که چیرگی کامل طالبان بر افغانستان را پیروزی و رهایی از اشغال میداند، نگرشی که «طالبان»، همان قومی که به اسم اسلام تجاوز میکند، بر سر زنان برقع میپوشاند، قطع عضو میکند و … را تطهیر میکند، طبعاً تفاهم نظری درمورد سرکوب جایگاه زن با طالبان دارد، فقط مسئله اینجاست که در جهان مدرن جرأت ابراز مستقیم آن را ندارد، حداقل هنوز ندارد؛ تنها با تحریف حقیقت و پروپاگاندا به پرورش عقاید اینچنینی دامن میزند.