راه سبز امید
همواره با رنج زندان و اسارت و غربت و دربدری
و درد بیماری آشنا بودی
و هیچ گاه از آن ها جدا نشدی
فرزندت را در زندان به دنیا آوردی
و شیر دادی و بزرگ کردی
در حالی که زندانیان سیاسی را گروه گروه به جوخه اعدام می سپردند
و در آخرین لحظات عمرت نیز
با رنج غربت و تنهایی و بیماری
و داغ دوری از عزیزانت از دنیا رفتی
در حالیکه بیدادگاه حاکمیت برایت حکم شش سال زندان نوشته بود
و دوستانت نیز پس از مرگت در حقت نارفیقی کردند
و اسرار خانوادگی ات را برای تسویه حساب های سیاسی جار زدند
و پا به حریم خصوصی زندگی ات گذاشتند
و صندوقچه اسرار دلت را به معرض تاراج عموم گذاشتند
ای نفس مطمئنه آرام و سبکبال
به سوی پروردگارت پر بگشا
و در بهشت جاودانش مسکن گزین.
روحت شاد.
خدایا او را در جوار رحمت واسعه خود مسکن و روزی ده.
آمین
نگام ، ناگفته های ایران ما