راه سبز امید
فردا اجلاس خبرگان رهبری است.
کروبی از حصر به انها نامه نوشته
که یا شما به دیدنم بیایید
یا صاحب حصر اجازه دهد تا من به دیدنتان بیایم
تا حرفهایم در مورد رهبری را با شما در میان گذارم.
او همه حرفهایش را تقریبا در نامه اش با شجاعت و صراحت گفته است.
اما خبرگان بی اختیار حتی جرات بازکردن این نامه
و اجازه خواندن آن در صحن جلسه خبرگان را هم ندارند
چه برسد به ملاقات با نویسنده نامه یعنی مهدی کروبی فرزند احمد را.
لذا امیدی به تحقق خواسته کروبی از طریق خبرگان نیست.
اما کروبی با این نامه مشروعیت رهبری و قانون اساسی را زیر سوال برده است.
به زعم او رهبری مادام العمر قانونی نیست
و فاقد مشروعیت است و قرار نبوده چنین باشد
اما با لابیگری و زد و بند چنین شده
و به خبرگان تحمیل شده و قرار بوده دوره اش ده ساله باشد.
و این منطبق بر عقل و شرع هم هست.
رهبری مادام العمر بر خلاف نص صریح قران است
آنجا که خداوند می گوید : “و من نعمره ننکسه فی الخلق”.
یعنی انسان بر اثر کهولت سن
مشاعر و هوش و حواس خود را از دست می دهد
و برای اداره امور خود به ولی و قیم نیاز دارد
و این سنت تغییر ناپذیر الهی است.
در مورد پیامبران هم چنین بوده.
کسی که خود به ولی و قیم نیاز دارد
چگونه می تواند ولی فقیه و رهبر جامعه مسلمین باشد؟
لذا به دلیل عقل و شرع و نیز
به همان دلیلی که شورای نگهبان صلاحیت
مرحوم هاشمی را بخاطر کهولت سن رد کرد
رهبر ایران هم حتی اگر از ابتدا واجد شرایط رهبری بوده باشد،
اما اکنون پس از گذشت سی سال از رهبری ایشان
و رسیدن به آستانه ۸۰ سالگی این شرایط را از دست داده است.
عملکردهای متناقض و خسارت بار
و مواضع غیر قابل درک و غیر منطبق با واقعیت
و خواست ملت و مغایر با منافع ملی ایشان هم گویای همین امر است
و نشان می دهد که ایشان به ولی نیاز دارد
و نمی تواند حائز شرایط ولایت و رهبری مطابق قانون اساسی باشد.
نگام ، ناگفته های ایران ما