پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️عمادالدين باقی
خیلی دردناک است. یک زندانی که با فرض محرز بودن مجرمیتش ۹سال از ۱۲سال حبس را گذرانده، طبق قانون چندسال از حق آزادی مشروط او گذشته، بیماریهای جدی هم دارد و همسرش باردار بود.
چندروز بود خانوادهاش به هردری زدند و به دادستانی مراجعه کردند که پدر مرخصی بگیرد چون مهمترین اتفاق زندگی هرکسی تولد فرزند اوست تا بتواند هنگام زایمان، کنار همسرش باشد اما موافقت نشد که نشد و امروز چهارشنبه۱۴مهر فرزندش به دنیا آمد.
گرچه عذری هم که برای امتناع از مرخصی دادن آوردند نادرست بود اما واقعا حضور زندانی در کنار همسرش، موقع به دنیا آمدن فرزندشان چه ضرری برای چه کسی داشت؟ انسانیت و عاطفه کجاست؟
این قاعده طلایی اخلاق، سخن امام علی(ع) به فرزندش امام حسن است که دیروز به مناسبت شهادتش کشور تعطیل بود، شهادتش را گرامی داشتند اما راهش را نه: فَأَحْبِبْ لِغَيْرِكَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِكَ وَ اكْرَهْ لَهُ مَا تَكْرَهُ لَهَا(نهج البلاغه، نامه۳۱). براى ديگران دوست بدار آنچه را كه براى خودت دوست ميذدارى، و خوش ندار براى ديگران آنچه را براى خودت خوش ندارى.
چگونه انتظار دارند شعارها را مردم باور کنند؟