نگام ، بین الملل _ صد زن فرانسوی در نامهای سرگشاده از آزادیهای جنسی دفاع کرده و نسبت به ظهور ارزشهای جدید اخلاقی هشدار دادهاند. امضاکنندگان نامه گفتهاند آنها از آزادیهای جنسی دفاع میکنند که آزادی اغوا از جمله آنهاست.
کاترین دونوو، هنرپیشه سرشناس فرانسوی گفته است مردان باید آزادی لارابطه برقرار کردن با زنان را داشته باشند.او یکی از صد زن فرانسوی است که در نامه سرگشادهای در واکنش به رسوایی آزار و اذیت جنسی زنان نسبت به ظهور اصول جدید و سختگیرانه اخلاقی هشدار داده است.
نامه زنان نویسنده، دانشگاهیان و هنرمندان فرانسوی روز سه شنبه در روزنامه لوموند منتشر شد.
کاترین مییه، نویسنده کتاب پرفروش زندگی جنسی کاترین م.، کاترین رب-گریه، نویسنده، کریستینه بویسون، هنرپیشه و شمار دیگری از نویسندگان، محققان و هنرمندان فرانسوی این نامه را امضا کردهاند.
امضاکنندگان نامه گفتهاند آنها از آزادیهای جنسی دفاع میکنند که آزادی اغوا از جمله آنهاست.
این نامه میگوید “مردانی بدون روند قانونی مجازات شدهاند، حرفه و شغل خود را به خاطر لمس زانو یا بوسیدن فردی از دست دادهاند.”
نویسندگان نامه گفتهاند “تجاوز یک جرم است اما تلاش برای اغوای کسی، چه مصرانه و چه ناشیانه جرم نیست.”
در این بیانیه که توسط زنان نویسنده یا هنرمندی همچون کاترین میه و کاترین رب-گریه نوشته شده و بازیگران و خبرنگاران مشهوری همچون کاترین دنو و برژیت لاهایی و الیزابت لوی پای آن را امضاء کردهاند، نسبت به ظهور آن بخش از دیدگاههای فمینیستی که به شکل «تنفر از مردان و تنفر از جنسیت» تجلی مییابد، هشدار دادهاند.
آنها در این بیانیه با دفاع از «آزادی آزار دادن» برای مردان به عنوان «یک آزادی انکار نشدنی» اعلام کردند: «تجاوز یک جرم است. اما تلاش مداوم و یا حتی ناشیانه برای جلب توجه و برقرار کردن یک رابطۀ عاطفی نه جرم است، نه اغفال و نه تجاوزی قلدرمآبانه».
این بیانیه با اذعان بر آگاهی از خشونتهای جنسی اعمال شده علیه زنان بویژه در محیط کار یعنی جایی که برخی از مردان از قدرت خود برای آزار زنان استفاده میکنند، تاکید میکند که اگرچه تلاش در راستای حمایت از زنان لازم است اما نباید این تلاشها به اقدامی ضد خود تبدیل شود.
به نوشتۀ آنها کمپینی که هم اکنون در این زمینه در رسانهها و شبکههای اجتماعی شکل گرفته گاه تا آنجا پیش رفته است که برخی از مردان را در ملاء عام به ارتکاب تخلفاتی هم سطح مجرمین جنسی متهم کرده و نتیجه این قضاوت سریع، تنها قربانی شدن بی دلیل برخی از مردان بوده است.
با این اقدامات، گاه مردانی در حرفۀ خود تحریم و درنهایت مجبور به استعفا شدهاند که تنها گناهشان این بوده است که احتمالا زانویی را لمس کردهاند، سعی داشتند دزدانه کسی را ببوسند یا در جریان شامی کاری، «صمیمانه» دربارۀ برخی چیزها صحبت کردهاند.
به گفتۀ امضاء کنندگان این بیانیه، این تبی که شکل گرفته است نه تنها به توانمدسازی زنان کمک نمیکند بلکه در خدمت منافع دشمنان آزادی جنسی و افراط گرایان مذهبی خواهد بود.
شماری از فمینیستهای فرانسوی این نامه را محکوم کرده و امضاکنندگان نامه را متهم کردهاند که خشونتهای جنسی را بیاهمیت جلوه دادهاند.
انتشار این بیانیه که کاملا بر خلاف جریان فمینیستی قالب محسوب میشود، شگفتی بسیاری را برانگیخت و انتقادات زیادی به همراه داشت.
سگولن رویال، وزیر پیشین محیط زیست و انرژی فرانسه در پیامی توییتری نوشت: «جای تاسف است که هنرمند بزرگ ما کاترین دونو به این متن ناخوشایند پیوسته است. زنان و مردانی که در جامعه نگران شأن زنان هستند، به آنهایی میاندیشند که به دلیل ترس از صحبت کردن درباره این آزارها، قربانی خشونت جنسی شدهاند.»
مارلن شیاپا، وزیر برابری زنان و مردان در دولت جدید فرانسه نیز در پیامی نوشت: «من در فرانسه مردی را نمیشناسم که به دلیل لمس زانوی یک زن اخراج شده باشد. اگر چنین کسی را میشناسید به من معرفی کنید.»
کارولین دو هاس، مشاور وزیر حقوق زنان در فرانسه نوشت: «زنان با امضای نامهای از حق حملۀ جنسی به زنان و (توهین به فمینیستها) دفاع کردهاند. به نظر سال خوبی در پیش داریم.»
لورانس روسینول، وزیر پیشین حقوق زنان و سناتور کنونی این کشور نیز نوشت: «این نگرانیها بدون میل و نگاه مردان وجود نخواهد داشت. چیزی که باعث شد چنین زنان باهوشی چنین حرفهای بیمعنی را بنویسند.»