فرانک چالاک
طی چند روز اخیر با اذعان مسئولین شاهد افزایش تعداد مجدد مبتلایان به کرونا ویروس بوده ایم.
صرفنظر از دلایل شیوع مجدد آن اعم از اهمال در اذعان به اعداد و ارقام و اطلاع رسانی دقیق به مردم، عدم رعایت برخی شهروندانِ غیر مسئول که نه تنها جان خود بلکه جانِ دیگر شهروندان را نیز به خطر انداخته اند و کماکان با بی توجهی حاضر در کمک به قطع این زنجیره ی انتقال نمی باشند! (با سفرهای غیر ضروری، برگزاری مراسم ازدواج، مهمانی های غیر ضروری و سوگواری ها و…)، مساله ی مهمی این روزها که از یاد رفته، زندان ها و خطرِ جان زندانیان، به خصوص زندانیان عقیدتی_سیاسی است که با عدم امکان اعطای مرخصی مواجه می باشند. به خصوص زندان های پر ازدحام، شهرستان ها و … که رعایت بهداشت و موارد ابتدایی آن در این مراکز کمتر لحاظ می گردد.
جهت ایجاد معضلات بیشتر، بایستی مطالبه ی آزادی و یا با اندکی اغماض، اعطای مرخصی به زندانیان به خصوص زندانیان سیاسی_عقیدتی و همچنین زندانیانی که خطری برای جامعه ندارند، به خواستی ملی و عمومی تبدیل گردد. چرا که جبران تبعات و هزینه های بی توجهی به این مهم، امکان پذیر نخواهد بود.