مصطفى معين
مهم ترین عامل جلوگیری از بیماری ها و برطرف شدن آنها، داشتن سیستم ایمنی کارآمد بدن انسان در برابر ویروس ها، میکروب ها و عوامل آسیب زا است!
اکنون به عنوان یک پزشک و ایمونولوژیست، نکاتی را در جهت پیشگیری از بیماری ها و از جمله “عفونت ویروسی کرونا” و بهبود سریع تر بیماران مبتلا، به هموطنان عزیزم تقدیم می کنم. این به مفهوم کم توجهی به توصیه های بهداشتی مانند در خانه ماندن و شستشوی مکرر دست ها و…اجرای توصیه های درمانی پزشک معالج نیست!
رابطه پیچیده و تنگاتنگی بین ساز و کارهای سیستم ایمنی و دفاعی بدن با سیستم مرکزی اعصاب(CNS)، غدد درون ریز و روان انسان وجود دارد.
پژوهش های گسترده ای که در زمینه رابطه سیستم ایمنی و اختلالات روانی از جمله افسردگی انجام گرفته، تاثیر آن را در بروز سرطان، بیماری های قلب و عروق و خود ایمنی ها(ام.اس..پ) نشان داده است./
همچنین در مطالعات علمی مشاهده شده که احساسات مثبت و دلپذیر مانند بوی خوش و یا تصاویر زیبا و یا داشتن آرامش معنوی(در روزه داران) باعث افزایش ترشح پادتن ایمونوگلوبولین-A و کاهش ترشح کورتیزول در بزاق دهان می شود که نشان دهنده فعال شدن واکنش های ایمنی است.
سلول های متعدد در سیستم ایمنی (APC, T-CD4,T-CD8, B-Cell) و نیز پادتن ها و مواد دفاعی مختلف(سایتوکاین ها و..) نیز می تواند تحت تاثیر وضعیت سلامت روان واقع شود.
داشتن آرامش اخلاقی و معنوی، نگاه مثبت به مسائل، روحیه قدرشناسی، شادی و نشاط، کار و تلاش جمعی، انعطاف و اعتدال، همکاری و تعاون، احساس مسئولیت نسبت به جامعه، همدلی و اعتماد، صبر و حوصله، سخاوت و بخشش، خواب و استراحت کافی، تغذیه مناسب و ورزش منظم به تقویت سیستم ایمنی، پیشگیری از بیماری ها و بهبود سریع تر آنها منجر می شود!
بالعکس با استرس و کم خوابی مزمن(مانند زندگی کادر های پزشکی و پرستاری)، بیماری های زمینه ای، تغذیه نامناسب و عدم تحرک، چاقی، سبک زندگی ناسالم و رفتار پر خطر(مصرف سیگار، قلیان، مواد و الکل)، نگاه منفی و سوءظن، انزوا و گوشه گیری، غم و اندوه،حرص و طمع، خشم و کینه و..باعث تضعیف سیستم ایمنی و زمینه ساز بیماری ها و عوارض شدید تر آنها می شود!
هرچند دو سه هفته ای است که درگیر بیماری هولناک و خسارتباری چون همه گیری جهانی کرونا شده ایم، اما برای تک تک ما و یا در سطح جوامع و کشورها، این بلا و مصیبت می تواند نقطه عطفی برای ایجاد تحول و تغییر مثبت در زندگی انسان ها، روابط اجتماعی، زیست محیطی و نیز اخلاقی و معنوی آنان و در نهایت ایمنی بیشتر در برابر آسیب های گوناگون زیستی باشد! ان شاءالله!