- احمد سيف / منبع: کانال تلگرامی جامعهشناسی علامه
?در هر جامعهای کودکان، شهروندان و فعالان و سیاستپردازان آینده آن جامعه هستند.
?هرچیزی که توسعه کودکان را با مشکل روبهرو کند، نمیتواند به نفع منافع درازمدت آن جامعه باشد.
?کار کودکان یعنی هرآنچه که ازنظر ذهنی، جسمی و اجتماعی، خطرناک و به حالشان زیانبار است، در آموزش کودکان اخلال ایجاد کند و فرصت حضور در مدرسه را از آنها بگیرد. یا در شرایطی آنها را به ترک مدرسه و تحصیل وادارد و در نهایت بچهها را مجبور کند تا سنگینی دوگانه آموزش و کار در حین آموزش را بر دوش بکشند.
?کودکان کار، موضوعی جهانی و در پیوند با حقوق بشر و حقوق کار است که بر زندگی همگان اثرات ناگواری میگذارد.
?اجبار به کار در سنین بسیارپایین موجب میشود تا دختران و پسران از حق بچگی، آموزش و از آبوگل درآمدن در یک شرایط امن و حمایت شده محروم شوند.
?این هم متاسفانه واقعیت دارد که “کار” کودکان کار معمولا برای ساعات طولانی و اغلب با مزد و حقوق بسیار ناچیز صورت میگیرد؛ چراکه این کودکان و حتی خانوادههای آنها از حق و حقوق کارگران اطلاع چندانی ندارند.
?حدودا نیمی از کودکان کار در شرایط بسیار زیانبار و خطرناک کار میکنند که در بسیاری از موارد پیامدهایش بهصورت جراحتهای جسمی و روحی پایدار و گاه بهصورت مرگ زودرس درمیآید.
?براساس تازهترین برآوردها میدانیم در جهان 218 میلیون کودک کار داریم که تقریبا 14درصد از گروه سنی بین 14-5 سال را تشکیل میدهند. (از هر 7 کودک در این سنوسال، یک کودک)
?هر سال به طور متوسط 22 هزار کودک در پیامد حوادث ناشی از کار کشته میشوند.
?یکی از دلایلی که باعث شد سیاستپردازان جهانی در سال 1919 به تشکیل سازمان بینالمللی کار دست بزنند پایان بخشیدن به کار کودکان بود و دریغانگیز اینکه صدسال بعد، هنوز با این پدیده جهانی روبهرو هستیم.
?برای اولینبار دولت محلی ونیز در سال 1396 میلادی با صدور فرمانی، کار برای کودکان کمتر از 13 سال را ممنوع کرد.
?در اوایل قرن نوزدهم استفاده از کار کودکان بسیار گسترده بود.
?در آمریکا یکسوم کسانی که در کارخانهها کار میکردند کودکان بودند و حتی وقتی به پایان این قرن میرسیم، همچنان 20 درصد از کودکان 16-10 سال به طور تماموقت شاغل بودند.
?در سال 1848 پنسلوانیا، اولین ایالتی است که کار کودکان زیر 12 سال را در صنایع نساجی غیرقانونی دانست.
?با این همه اما در سال1850 حدودا 50 درصد از کودکان بین 15-5 سال کار میکردند
و شمار قابل توجهی از آنها حتی هفتهای 80 ساعت مشغول به کار بودند و نیم پنس هم در ساعت حقوق میگرفتند.
?در بریتانیا، قانون سال 1802 کار کودکان در صنایع نساجی را به 12 ساعت در روز محدود کرد.
?در سال 1833 قانون دیگری به تصویب رسید که کار کودکان زیر 9 سال را غیرقانونی اعلام کرد اما کودکان 11-9 سال حداکثر 8 ساعت در روز و کودکان 18-11 سال هم 12 ساعت در روز میتوانستند کار کنند.
?در سال 1839، ماساچوست اولین ایالتی بود که کار کودکان کمتر از 15 سال را غیرقانونی اعلام کرد.
?در سال 1916، ویلسون رییسجمهور وقت آمریکا با تصویب قانون «کیتیگ- ائون» مبادله کالاهای تولید شده با کار کودکان را بین ایالتهای مختلف غیرقانونی اعلام کرد اما مدتی بعد دادگاه عالی آمریکا این قانون ویلسون را مغایر با قانون اساسی آمریکا دانست و آن را لغو کرد.
?قانون سال 1933 در بریتانیا استخدام کودکان زیر 13 سال را مغایر قانون دانست و منع کرد.
?جالب اینکه حتی هندوستان هم در سال 1937 استخدام کودکان زیر 14 سال را غیرقانونی اعلام کرد.
?با تشکیل سازمان بینالمللی کار در سال 1919 کوشش برای حذف کودکان کار به طور جدی دنبال شد.
?مقاولهنامههای متعددی هم به تصویب رسید.
?حتی سازمان ملل در جلسهای در سال 2000 که در داکا برگزار شد بهعنوان یکی از اهداف خود برای «توسعه پایدار» اعلام کرد که با ارائه آموزش تماموقت به همه کودکان تا سال 2015 کار کودکان هم باید به پایان برسد که البته میدانیم اینگونه نشد.
?با توجه به عدم توفیق در رسیدن به هدف، در شرایط کنونی قرار است تا پایان سال 2025 به این هدف، یعنی حذف کودکان کار برسیم که با توجه به آنچه کرده و میکنیم بعید است چنین هدفی قابل دسترس باشد.
?در پایان بخشیدن به کار کودکان با همه قوانینی که به تصویب رساندهایم، جدی نیستیم.
کودکان کار (و هزار و یک مصیب دیگری که داریم) نه نتیجه توطئه یا پیامد کمبود است، بلکه اراده سیاسی برای حذف کودکان وجود ندارد.
?قلمرو رفاه