✍️امید فراغت
برخی از تصمیمسازی و تصمیمگیریها در ساختار مملکت بر پایه و اساس ادبیاتِ حجتالاسلام صدیقی امام جمعه تهران گرفته میشود و سالهاست ادبیاتی از نوع غسالخانهای یعنی آنچه صدیقی بیان کرد به عنوان پشتوانه تصمیمسازیها نقش آفرینی دارد و گاه مسئولان نیز تحت تاثیر چنین ادبیاتهایی بدون توجه به مطالبات عمومی، احساس میکنند مورد توجه عنایتهای خاص هستند اما نتایج کاملا زمینی و حتی به ضرر مملکت میشود.
همان سحر و جادویی که در فوتبال کشور موجودیت داشت در دیگر عرصههای اداره کشور نیز موجودیت دارد و به تعبیری طرفداران ادبیاتِ غسالخانهای کم هم نیستند و اتفاقا گاه تاثیر گذار هم میشوند!
باید پذیرفت ایران تافته جدا بافته از نظام بینالملل نیست و هر آنچه در ایران موجودیت دارد در دیگر کشورها نیز موجودیت دارد به عنوان مثال برخی بر این نظر هستند که مملکت ایران را امام زمان(عج) اداره میکند بنابراین ترویج چنین دیدگاهی هر چند هم درست باشد با وجود مشکلات بسیار زیادِ مملکت آسیب به اعتقادات صحیح مردم است و حتی ممکن است توجیهی برای ناتوانی و ناکارآمدی خیلی از مسئولان شود و به تعبیری از چنین گزارههایی سوء استفاده کنند!
کسی که داعیه ارتباط با ماوراءالطبیعه دارد چطور ممکن است امروز کسی را تایید و فردا تکذیب کند مگر ادبیاتِ ماوراءالطبیعه گذشته، اکنون و آینده را برایشان مشخص نمیکند؟
جامعه امروز ایران و مخصوصا نسل نوجوان و جوان مملکت با چنین ادبیاتهایی ارتباط برقرار نمیکنند چرا که هزاران سئوال بیپاسخ برایشان ایجاد میشود و چیز جزء سرخوردگی و فرار از چنین ادبیاتهایی برایشان تولید نمیکند!
متاسفانه انواع و اقسام واگویههای فرازمینی داریم و به گونهای تصویرسازی کردهایم که برگزیدگان کره خاکی هستیم و پیوسته در نقطه ثقل توجهات عام و خاص هستیم اما وقتی با انواع و اقسام رانتها، اختلاسها، سوء استفادهها،بیقانونیها، دورزدن قوانین، سوء استفاده از مقدسات، کلاهبرداریها و جرم و جنایت در بطن مملکت مثل همه کشورهای جهان سوم مواجه هستیم و دود از کلّه هر بشری بلند میشود چطور و چگونه میشود که اینچنین مورد توجهات عام و خاص بزرگان دین اسلام واقع میشویم؟!
وقتی جامعه در مقام قیاس و قضاوت با دیگر جوامع بنشیند قاعدتا دچار ابهامات و تناقضات بیشمار میشود و از نظر ذهنی تر و خشک را با هم ردّ میکند!
وقتی فرمان از دستهای عالمان باسواد دینی خارج و به دست برخی مداحان و سخنرانان تبلیغاتی داده شده است فضای خطرناکی در حال شکل گرفتن است که اگر مراجع دینی چارهکار نیندیشند خوب و بد با هم خواهند سوخت!