✍️مهرداد فرهمند
دیروز از صبح تا عصر جلو کنسولگری ایران در استانبول بودم. وقتی رسیدم هیچ صفی نبود. هر کس از راه می رسید وارد می شد و رأی می داد. از یکی از کارکنان کنسولگری پرسیدم آیا اجازه می دهند داخل شویم و از روند رأی گیری فیلمبرداری کنیم. گفت باید بروم بپرسم. رفت و برگشت و گفت نه، اجازه نیست.
اما اتفاقی که از آن پس افتاد این بود که صف ساختگی درست کردند. یعنی هر کس را که می خواست وارد شود متوقف کردند تا صفی ده پانزده نفره درست شد و بعد دو تا دو تا اذن دخول دادند.
بدین ترتیب مدتی در حد نیم تا یک ساعت صف درست شد اما پس از آن شمار رأی دهنده آن قدر کم شد که همان نیمچه صف از بین رفت و فوقش هر ده پانزده دقیقه ای یکی دو نفر می آمدند و رأی می دادند.
چهار سال پیش در همین حوزه رأی گیری ۴۷۳۵ نفر رأی دادند. البته آن زمان شمار گردشگران ایرانی در استانبول خیلی بیشتر از امروز بود، کرونایی در کار نبود، هوا بهتر بود (امروز بعد از ظهر هوا بارانی بود). بدیهی است فضای انتخابات هم گرمتر بود.
امسال علاوه بر کنسولگری، یک صندوق در بخش آسیایی استانبول گذاشته بودند. در طرابوزان و ارزروم و آنتالیا هم صندوق اخذ رأی وجود داشت که جواد ظریف در آنتالیا رأی داد.
چهار سال پیش هم در همین شهرها صندوق گذاشته بودند اما مجموع آرائی که در آنها به صندوق انداخته شد، حدود دویست نفر بود. امسال قاعدتا باید کمتر باشد.
غیر از من تنها خبرنگار ایران اینترنشنال و خبرنگار شبکه کردی روداو برای گزارش کردن به کنسولگری آمدند که آنها را هم به داخل راه ندادند اما خبرنگار و تصویربردار شبکه ترکی اولوسال اذن دخول یافتند.
تنها شبکه ترکی که به انتخابات توجه نشان داد، همین یک شبکه بود که خیلی هم معروف نیست.
در طول روزهای تبلیغات انتخاباتَ، رسانه های ترکی مانند گذشته به انتخابات ایران توجه نشان ندادند.
ترکی حرف زدن مهرعلیزاده و همتی نیز چندان توجهی برنینگیخت و رسانه های ترکیه اگر توجهی نشان دادند، به رئیسی بود.