پایگاه خبری / تحلیلی نگام – در ادامه برگزاری اتاق های نگام در کلاب هاوس ، نشست 4 ساعته ای تحت عنوان : رفتار حاکمان نظام در راستای دین یا علیه دین ؟ ، برگزار شد که با استقبال خوب مخاطبان نگام روبرو شد.
سید احمد شمس ، محمد هدایتی ، محمدفومنی، احمد رضا احمد پور، حبیب نبوی، خوشبیان، هژبر ، علیرضا شهابی نژاد ، میثم بازیاری ،مریم حقیقت و … به اظهار نظر در این مورد پرداختند و بحث های چالشی بسیار مهمی مطرح گردید.
با توجه به رفتارهای چندگانه و افراطی حاکمیت در ایران که بواسطه تعابیر و تفاسیر آنان از دین انجام میشود بر آن شدیم تا به آسیب شناسی این موضوع بپردازیم
بخشی از صحبت های مطرح شده در این نشست را با هم مرور می کنیم:
رفتار سران در راستای دین نیست در راستای حفظ نظام است.
برای داشتن یک حاکمیت سالم نیازمند داشتن دیدگاه روشن در ارتباط با اقتصاد فرهنگ سیاست داخلی و خارجی و … هستیم.
رفتار حاکمان نظام بیشتر علیه دین است.
بعد از چهار دهه میبینیم که جامعه به شدت بی اعتماد و بدبین شده است.
باید به چهارصد سال قبل برگردیم که صنف روحانیت به وجود آمد. وقتی به رفتارهای این صنف در چهارصد سال گذشته نگاه کنیم می بینیم که یک رفتار ویروس گونه دارند که مدتی نهفته است و مدتی حالت تهاجمی دارد و این ماهیت ویروس گونه باعث میشود که هرروز به یک شکل وارد شود تنها کاری که میتوان کرد این است که واکسن بزنیم و واکسن ما چیزی جز آگاهی نیست برای اینکه خطرشان را کم کنیم نه اینکه آن ها را از بین ببریم چون جغرافیای ایران این اجازه را به ما نمیدهد.
زمانیکه آقای بازرگان خدمت امام خمینی در فرانسه میروند در مورد نوع حکومتی که در ایران قرار است مستقر شود صحبت می شود ، که در آن جا اقای خمینی میگوید جمهوری اسلامی.طی یک رفراندوم با آرای مردمی جمهوری اسلامی بوجود آمد که همان دین در کنار جمهوریت معنا میشود که سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست ما همان چیزی که مرحوم مدرس مطرح میکند.
آیا مخالفت با ولی فقیه به معنای مخالفت امام علی تا امام زمان است؟ وقتی همه زنجیروار بهم چسبیده اند ما فکر میکنیم که مخالفت با خداوند است.امروز هیچ کجای این نظام وجود ندارد که بدون فساد باشد.
اگر آنچه که از ابتدای حکمرانی آقای خامنهای اتفاق افتاده است را صرف نظر کنیم و فقط از سال 88 به اتفاق رخ داده مروری بیندازیم می بینیم که حاکمان کشور هر کاری که دوست دارند انجام میدهند ، آیا نتیجه ی حاصله در سه دههی گذشته را میتوان به دین وصل کرد هرگز …
آنچه که این سالها توسط خامنه ای و احمدی نژاد اتفاق افتاد مایهی شرمساری در مقابل پیروان سایر ادیان شد. بعضی ها برای اثبات مخالفتشان با نظام با دین مخالفت میکنند.آنچه که در ایران با نام اسلام و تشیع اجرا میشود با اسلام و تشیع واقعی بسیار متفاوت است.
آنچه سبب شد که حاکمیت اسلامی در دوران جمهوری اسلامی به اهرمی بر علیه دین تبدیل شود در حقیقت نه دیانت ما عین سیاست ما شد نه سیاست ما عین دیانت ما بلکه دیانت ما دنباله رو سیاست ما شد.
بخش جدایی دین از سیاست باعث آرامش میشود که در ایران انجام نمیشود. ادبیات دینی ما وجاهت اخلاقی کافی ندارد اسلام بیشتر از هر دینی در صحنه حاضر است.