راه سبز امید
اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل
در تاریخ ۱۸ سپتامبر شروع به کار خواهد کرد
و در ۲۶ سپتامبر جلسه شورای امنیت سازمان ملل به ریاست ترامپ تشکیل خواهد شد.
انتخابات میان دوره ای مجلسین و فرمانداران
و دادستانهای ایالتهای امریکا نیز در ماه نوامبر برگزار خواهد شد.
اینها تاریخ هایی بسیار حساس و مهم
برای روسای جمهوری و ملت های هر دو کشور ایران و امریکا در شرایط کنونی هستند.
ترامپ به لحاظ شرایط سیاسی داخلی تحت فشار شدیدی قرار دارد
و برای خروج از بحران داخلی به یک پیروزی بزرگ خارجی
قبل از برگزاری انتخابات امریکا نیاز دارد.
برای کسب این پیروزی او دو راه در پیش دارد:
کسب پیروزی سیاسی از طریق ملاقات
و مذاکره با رییس جمهور ایران در حاشیه اجلاس مجمع عمومی
و یا تصویب یک قطعنامه در شورای امنیت برای تحمیل یک تحریم جهانی
یا شروع یک حمله نظامی گسترده بر علیه ایران قبل از انتخابات امریکا
با توجه به این مطلب جلسات مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل در ماه سپتامبر
از اهمیت ویژه ایی برای روسای جمهور دو کشور ایران و امریکا برخوردارند.
پیروزی و موفقیت هر دو رییس جمهور در گرو این دیدار است.
لذا این فرصتی تاریخی برای آنان و ملتهای هر دو کشور است.
به گفته رئیس جمهور ایران
ترامپ مدام از طریق واسطه ها برای ملاقات با او
در حاشیه جلسه مجمع عمومی پیام می دهد
و به نظر می رسد روحانی با طرح علنی این مطلب
در واقع خواست و تمایل قلبی خود برای انجام این دیدار را مطرح کرده
و در ملاقاتهای خصوصی خود با رهبر ایران نیز بر این خواست پافشاری می کند
و رهبر ایران نیز با توجه به این مطلب و ازآن جا که به خوبی
به اهمیت این ملاقات برای پیروزی و بقای ترامپ و روحانی واقف است
لذا آشکارا بیان کرده که هیچیک از مقامات ایرانی
مجاز به ملاقات با مقامات امریکایی در حاشیه این دیدار نیستند.
حال باید پرسید واقعا چرا؟
دلیل واقعی مخالفت رهبر ایران با انجام این دیدار چیست؟
او از چه چیزی می ترسد؟
از موفقیت ترامپ در امریکا یا روحانی در ایران؟
بدیهی است که رهبر ایران عامل اصلی موفقیت ترامپ
و شکست دمکراتها در انتخابات امریکا است.
او از پیروزی ترامپ اشکارا ابراز شادمانی کرد
و چنانکه خودش گفته قلبا راضی به توافق برجام نبود
و از هر تلاشی برای شکست ان کوتاهی نکرد
و هر طور که می توانست در راه حصول ان مانع تراشی و وقت کشی کرد
و پس از عقد برجام و پیروزی ترامپ نیز
با موشک پرانی بهانه لازم برای خروج وی از برجام را فراهم کرد.
پس او نباید از شکست ترامپ خشنود شود
پس می توان نتیجه گرفت که دلیل اصلی او
برای ممانعت از ملاقات روحانی و ترامپ شکست روحانی است نه شکست ترامپ.
لذا او با بستن راه مذاکره راه را بر گزینه دوم ترامپ
برای تحمیل تحریم جهانی و یا حمله نظامی به ایران می گشاید.
اجرای این گزینه می تواند منجر به پیروزی
و بقای ترامپ و شکست و برکناری روحانی شود
و این همان گزینه مطلوب رهبر ایران است.
اما گزینه های پیش روی روحانی چیست؟
روحانی می تواند مانند خاتمی از دستورات رهبر کورکورانه اطاعت کند
و با عدم ملاقات با ترامپ این فرصت تاریخی را از دست بدهد
و راه برای تحمیل تحریم های جهانی و یا حمله نظامی به ایران
و شکست وحذف خود و خرد شدن استخوانهای ملت ایران در زیر فشار تحریمها
و ذوب شدن آن در کوره جنگ خارجی و داخلی را بگشاید
و یا قهرمانانه با ترامپ ملاقات و مذاکره کند
و راه برای خاتمه دادن به دشمنی چهل ساله میان دو کشور
و شروع فصل جدیدی از روابط دوستانه بین دو کشور
و یک توافق برد- برد میان آن ها را آغاز کند
و در بازگشت به کشور نیز همچون یک قهرمان ملی
مورد استقبال تاریخی ملت ایران قرار گرفته
و دشمنان و مخالفان داخلی خود را مقتدرانه به عقب براند.
نگام ، ناگفته های ایران ما