پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍? مهدی محمودیان
اوایل که استفاده از وایبر بین مردم رواج پیدا کرده بود گروههای زیادی تشکیل شد و افراد مختلف با گرایشهای مختلف در گروههای بی شمار درموضوعات مختلفی به بحث و گفتگو و جدل می پرداختند و همه خوشحال بودند که بین جریانات مختلف گفتگو شکل گرفته است، این نوع گفتگو حتی با فیلتر وایبر و کوچ اجباری به تلگرام نیز نه فقط ادامه یافت بلکه با توجه به عدم نمایش شماره تلفنها افزایش نیز یافت، و کسانی که از نظر فکری کیلومترها با هم فاصله داشتند و در این گروهها با هم گفتگو می کردند در جلسات و گعده های حضوری نیز در کنار هم حضور پیدا کرده و عکسهای یادگاری می گرفتند.
اما هرچه زمان گذشت دامنه و تنوع حاضرین در این گروهها نیز کاهش پیدا کرد و گفتگو بین جریانات و افراد مخالف هم جای خود را به گروههای همفکر و کانالهای خبری داد. به نحوی که این روزها به زحمت می توان گروههایی را پیدا کرد که حتی گروههای همفکر بدون چالش جدی بتوانند مدت زیادی در کنار هم به بحث و گفتگو ادامه بدهند.
با ظهور فضاهای جدیدی مثل اسپیس و کلاب هاوس دوباره این امید ایجاد شده بود که بتوان با گفتگوهای رو در رو سرمایه های اجتماعی را تقویت کرد و تساهل و تسامح را نهادینه نمود.
اما از آنجا که نتوانسته بودیم یک آسیب شناسی دقیق از رفتارهای مجازی مان در وایبر، تلگرام و حتی توییتر داشته باشیم از ابتدا می بایست می دانستیم که بعد از فروکش کردن فضای هیجانی حاصل از امکان صحبت کردن چند دقیقه ای در جمع های چند صد و یا چند هزار نفره، این اپلیکیشن نیز تبدیل به اپلیکیشن هایی مثل تلگرام و توییتر شود.
این روزها که کم کم از فضای هیجانی حضور در یک اپلیکیشن جدید می گذریم بر خلاف اوایل تشکیل اتاقهای گفتگو، اتاقهای جذاب که افرادی از جریانات مختلف در حال گفتگو با یکدیگر بودند به شدت کاسته شده است و بجای آن اتاقهای خصوصی و نیمه خصوصی و یا محدود با حضور افراد غالبا همفکر به سرعت در حال افزایش است.
واقعیت این است که ما گفتگو کردن را نیاموخته ایم و در آن ضعیف هستیم و تازمانی که نتوانیم فارغ از اختلاف سلیقه و گرایشهای عقیدتی و سیاسی گفتگو کنیم و از آن بالاتر در کنار هم کار کنیم، فارغ ازاینکه چه جریانی در اقلیت یا اکثریت است حاکم یا اپوزوسین باشد نمیتوان چشم به معجزه ای برای بهتر شدن وضعیت کشور و زندگی اجتماعیمان داشته باشیم.
هیچ جریانی در کشور نمی تواند به تنهایی و یا بدون در نظر گرفتن همه ایران و همه ایرانیان کشور را به سمت ریل توسعه و رفاه هدایت کند.
البته ناگفته پیداست که ادامه روند فعلی، کلاب هاوس و دیگر پلتفورم های مشابه نیز به منبرهایی با گوینده گان ثابت و پا منبری هایی همفکر تبدیل خواهد شد و بازهم مردم و جامعه ایرانی از این فرصتها نمی تواند بهرهای ببرد.