نگام ؛ حسن مقیمی _ خشم یک پدیده کاملا طبیعی است و بروز و وقوع آن نشان از سلامتی افراد دارد، بی شک همگی ما با پدیده خشم آشنا بوده و آن را تجربه کرده ایم و در اکثر مواقع خشم ناشی از عمل ناپسندی است که توسط افرادی دیگر روی داده و موجب شده تا فرد واکنش آنی از خود نشان دهد و این در حالی است که افراد بسیار کمی نیز می توانند در لحظه خود را کنترل کنند و تقویت کنترل خشم فراتر از یک رفتار طبیعی، چیزی است که روانشناسان و جامعه شناسان بسیاری را درگیر این معضل کرده زیرا معتقدند که خشونت، مادر اکثر آسیب های اجتماعی است.
پیرامون همین موضوع همکلام شدیم با آقای نادر آموزگار ، نویسنده ، مترجم و روزنامه نگار که در ادامه می خوانید :
نگام : افزایش درگیریهای کلامی و فیزیکی در بین شهروندان رو به فزونی است و وضعیت بهداشت روانی جامعه موجب نگرانی است.راهکار مقابله با آن را چگونه ارزیابی میکنید ؟
به نام خدا و با عرض سلام و خسته نباشید خدمت دست اندر کاران سایت محترم خبری تحلیلی نگام.
افزایش چشمگیر بروز درگیری های کلامی و فیزیکی بین ایرانیان نه تنها در جامعه بلکه حتی در فضا های مجازی نیز واضح است.
این پدیده تنها یکی از نابه هنجاری های عدیده ناشی از فشار های فزاینده اقتصادی بر ملت ماست، که شامل افزایش دزدی، ارتشا، فحشا، کم فروشی و گران فروشی
و چندین مورد فجیع دیگر می شود.
برای مقابله موثر با این آسیب های جدی اجتماعی باید ریشه آن را که در درجه اول گرانی و تورم است خشکاند.
البته علت عصبانیت مردم تنها اقتصادی نیست، بلکه سیاست های فرهنگی، اجتماعی، و حتی ضد مردم سالاری در خود سیاست کشور هم هست که سال هاست بر
هم انباشته شده است.
نگام : کارشناسان میزان شیوع اختلالات روانی را حدود 25 درصد تخمین زده که ارتباط معناداری با وارد آمدن استرس بر مردم دارد.آیا میتوان امیدوار به بازگشت امید و انگیزه به جامعه بود؟
درصد شیوع اختلالات روانی نوعا خیلی بالاتر از آمار منتشره است چون آمار فقط مربوط به بیماران حادی است که به مراکز درمانی مراجعه می کنند.
برای بازگشت امید و انگیزه به جامعه نیاز به تغییر خیلی از روش هایی است که نظام سال هاست به کار می بندد و متاسفانه راضی به اعمال هیچ تغییری هم در
هیچ کدام نیست.
لذا پاسخ سوال شما در این خصوص متاسفانه منفی است.
تنها روزنه بسیار کمرنگ امید ، بیداری ملی و اعلام آشکار خواست جامعه برای تغییرات اساسی است، که به نظر می رسد تا رسیدن به آن هنوز راه درازی در پیش داشته باشیم.
نگام : آیا نتیجه قطعی هر بحران اقتصادی ، پرخاشگری اجتماعی خواهد بود؟
بله. هر بحران اقتصادی طبعا چون موجب کوچکتر شدن سبد خرید خانواده ها می شود بر اعصاب و روان ملت تاثیر سوء گذاشته و در نتیجه میزان پرخاشگری را افزایش می دهد.
پرخاشگری هم متاسفانه امری مسری است و به سرعت در جامعه فراگیر می شود.
نگام : آیا پرخاشگری و خشونت را می توان محصول عملکرد نظام ِحکمران دانست؟
دقیقا. نظام چون بیشترین امکانات مادی و سیاست گذاری در جامعه را در اختیار دارد متهم اول در بروز هر گونه اختلال، از جمله پرخاشگری اجتماعی است.
البته خود مردم هم در این زمینه بی تقصیر نیستند.
ولی مردمی که هرگز امنیت اقتصادی، شغلی، سیاسی، و اجتماعی نداشته اند طبعا زیاد قابل ملامت نیستند.
نگام : برای اصلاح و تغییر ، شما چه تمهیدات و راهکارهایی را پیشنهاد میدهید ؟
نظام ج اا متاسفانه به هیچ وجه اصلاح پذیر نیست.
۴۰ سال تجربه نهضت شکست خورده اصلاحات در ایران این را ثابت کرده است.
تجربه این نهضت که از فشار از بالا ، چانه زنی از پایین ، که از ابداعات جناب حجاریان بود نهایتا در دوران آقای روحانی به وادادگی کامل در برابر خواسته های
رهبر و سپاه انجامید، که نتیجه اش همین بحران جاری تمام عیار اقتصادی-سیاسی-اجتماعی-فرهنگی جاری است.
راه خروج از این بحران صرفا متحد کردن ملت پیرامون یک محور اتحاد، از جمله یک رهبر توجیح المله یا یک حزب قوی سیاسی و برپایی تظاهرات سراسری
خواستار انجام تغییرات و اصلاحات اساسی است، که بعید می دانم در شرایط موجود عملی باشد.
نگام : در پایان اگر ناگفته خاصی می باشد برای سایت نگام ؛ ناگفته ای ایران ما ، بیان بفرمائید ؛
از این که پاسخ هایم در این مصاحبه نوعا نومید کننده و منفی بوده واقعا متاسفم، اما این روحیه ناشی از حاکمیت کاملا غلط و مخرب ۴۰ ساله ج اا و منعکس کننده
وضعیتی است که متاسفانه اکثریت قریب به اتفاق ملتمان دچار آن شده اند، که نشانه اش همان افزایش پرخاشگری فیزیکی و لفظی است که در سوال اول مطرح
کردید.