راه سبز امید
مدت زیادی از ابراز شادی سردار سلیمانی بخاطر شکست داعش در سوریه به کمک رفقای روس نمی گذرد.
همین چند روز پیش بود که مردم ایران بخاطر باخت تیم فوتبال سعودی از روسیه در جام جهانی شادیها کردند.
اما این شادیها چندان پایدار نبود.
مقامات دو کشور در آستانه اجلاس اوپک برای افزایش یک میلیون بشکه ای تولید نفت توافق کردند
و با این کار خود در واقع ایران را از اوپک کنار گذاشته
و آماده جایگزینی نفت آن هم زمان با اجرای تحریم های آمریکا بر علیه ایران و کاهش بیش از پیش درامد نفت آن شده اند.
روسها مطابق انتظار ما باز هم در یک بزنگاه تاریخی پشتمان را خالی کردند و طرف دشمنمان ایستادند.
توافق عجیب روسیه و آمریکا برای پوشش دادن کاهش صادرات نفت ایران به دلیل تحریمها و تلاش برای افزایش چشمگیر تولید اوپک دست روسیه را در دست آمریکایی ها قرار داد که سردترین رابطه را با آنها دارد.
آن گونه که بهروز نعمتی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس که در سفر به وین همراه بیژن زنگنه وزیر نفت حضور دارد کوتاه و مختصر نوشت: “روسها باز هم به ما رکب زدند.”
زنگنه اما نشان داد چرا روحانی تمام اعتبارش را پای رای اعتماد او گذاشت و در تمام این پنج سال دست کم اجازه نداد از درون دولت کسی چوب لای چرخ نفت بگذازد.
وزیر نفت کرمانشاهی ایران ابتدا به حالت قهر و با عصبانیت نشست همتایانش را ترک کرد تا نشان دهد راه برای خروج از هر توافقی که منافع ایران را تامین نکند باز است.
و سپس در مذاکراتی فشرده آن هم با وزیر نفت عربستان بومرنگ نقشه روسها را به سوی کرملین پس فرستاد تا در نهایت بگوید توافق فعلی اوپک نظر ایران را تامین میکند.
آنچه در وین رخ داد برای ناظران بیطرف قابل پیشبینی بود.
اما در تهران آیا کسی هست که پیام رفتار امروز روسیه را درک کرده باشد؟
بازگشت زنگنه به تهران و نحوه مواجهه دلواپسان با او نشان میدهد پیام رفتار روسها در پایتخت سیاسی ایران دریافت شده یا قرار است دوباره خود را به خواب بزنند.
نگام ؛ ناگفته های ایران ما